دوره 11، شماره 3 - ( پاییز 1398 )                   جلد 11 شماره 3 صفحات 37-30 | برگشت به فهرست نسخه ها

Ethics code: IR.MUMS.fm.REC.1395.38


XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Khakshour A, Eghdami M, Azarfar A, Ravanshad Y, Rezaeian A. Frequency and Related Factors in Self Medication within Children Referring To the Specialized Clinic of the Sheikh Hospital. North Khorasan University of Medical Sciences 2019; 11 (3) :30-37
URL: http://journal.nkums.ac.ir/article-1-1894-fa.html
خاکشور علی، اقدامی مصطفی، آذرفر آنوش، روانشاد یلدا، رضائیان آرامش. فراوانی و عوامل مؤثر بر خود درمانی در اطفال مراجعه کننده به درمانگاه تخصصی بیمارستان دکتر شیخ. مجله دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی. 1398; 11 (3) :30-37

URL: http://journal.nkums.ac.ir/article-1-1894-fa.html


1- استادیار، گروه اطفال دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
2- دانشجوی پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
3- مرکز تحقیقات عوارض پیوند کلیه، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
4- گروه پزشکی اجتماعی، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران
5- مرکز تحقیقات مراقبتهای پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
چکيده:   (3266 مشاهده)
مقدمه: خوددرمانی از مشکلات مهم  چرخه درمان است. هدف این مطالعه بررسی فراوانی و عوامل موثر بر خوددرمانی در اطفال مراجعه کننده به درمانگاه بیمارستان دکتر شیخ مشهد می باشد.
روش کار: این مطالعه بررسی مقطعی روی 198 نفر کودک آورده شده به درمانگاه بیمارستان دکتر شیخ مشهد؛ انجام شد. نمونه گیری به روش سرشماری بود. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه پژوهشگر ساخته برای والدین بود. آنالیز داده ها با نرم افزار SPSS20 و آمار توصیفی و همبستگی انجام شد.
یافته ها: از 198 مورد بررسی شده161نفر( 6/81 % ) از والدین برای کودک شان خوددرمانی انجام داده بودند. شایع ترین بیماری هایی که خود درمانی در مورد آنها صورت گرفته بود سرما خوردگی (1/64 %) ، تب (1/60 %) و بیماری های گوارشی (7/17 %) بود. تب بر(2/66%)، داروهای سرماخوردگی (6/57 %)، داروهای ضد سرفه (8/30 %) و آنتی بیوتیکها (7/24 %) بیشترین داروهای مورد مصرف بودند. عدم دسترسی یا گران بودن ویزیت پزشک (%60) در دسترس بودن و تهیه آسان داروها (60%)، تجربه خوددرمانی قبلی (%50) مهمترین عوامل موثر بر مصرف خودسرانه دارو بودند. خوددرمانی بر اساس تحصیلات پدر (006/0=p)، تحصیلات مادر (001/0=p) سطح درآمد خانواده (03/0=p) تفاوت معنی داری داشت. در تحصیلات بسیار بالا یا بسیار پائین، و همچنین سطح درآمد پائین مصرف خودسرانه دارو افزایش یافت. 
نتیجه گیری: استفاده از اقدامات پیشگیرانه ضروری به نظر میرسد. در این جهت تهیه برنامه های آموزشی برای افراد جامعه در مورد خطرات مصرف خودسرانه دارو، همچنین اتخاذ تدابیر پیشگیرانه از سمت نهادهای مسئول قابل پیشنهاد می باشند.
واژه‌های کلیدی: درمان، کودک، بیماری
متن کامل [PDF 1125 kb]   (1809 دریافت)    
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی | موضوع مقاله: بالینی
دریافت: 1397/8/7 | پذیرش: 1398/2/16 | انتشار: 1398/10/11

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی می‌باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Journal of North Khorasan University of Medical Sciences

Designed & Developed by: Yektaweb