دوره 12، شماره 4 - ( زمستان 1399 )                   جلد 12 شماره 4 صفحات 99-94 | برگشت به فهرست نسخه ها

Ethics code: IR.IAU.BOJNOURD.REC.1398.010


XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Delshad S, Yaghoubi A, Rezaeian N. The Effect of Moderate Intensity Continuous Training on Skeletal Muscle Autophagy Biomarkers in Elderly Male Rats. North Khorasan University of Medical Sciences 2021; 12 (4) :94-99
URL: http://journal.nkums.ac.ir/article-1-2255-fa.html
دلشاد ساغر، یعقوبی علی، رضائیان نجمه. اثر تمرین تداومی با شدت متوسط بر شاخصهای اتوفاژی عضله اسکلتی در رت های نر سالمند نژاد ویستار. مجله دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی. 1399; 12 (4) :94-99

URL: http://journal.nkums.ac.ir/article-1-2255-fa.html


1- دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزشی، گرایش عصب و عضله، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واجد بجنورد، دانشگاه آراد اسلامی، بجنورد، ایران
2- استادیار فیزیولوژی ورزشی، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد بجنورد، دانشگاه آزاد اسلامی، بجنورد، ایران ، yaghoubiali65@gmail.com
3- استادیار فیزیولوژی ورزشی، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد بجنورد، دانشگاه آزاد اسلامی، بجنورد، ایران
چکيده:   (3773 مشاهده)
مقدمه. سالمندی با آتروفی عضلانی و یا سارکوپنیا همراه است. اتوفاژی فرآیندی است که موجب کاهش آتروفی عضلانی می­شود با این حال، کارایی این فرآیند با افزایش سن کاهش می­یابد. فعالیت ورزشی با فعال­سازی مسیرهای سیگنالینگ موجب بهبود سارکوپنیا و روند اتوفاژی می­شود. بنابراین، هدف از پژوهش حاضر بررسی أثر تمرین تداومی با شدت متوسط (MICT) بر سطوح ULK1، beclin1، سیسترین2 و فسفوریلاسیون AMPK در عضله اسکلتی رت­های نر سالمند بود.
روش کار. 20 سر رت نر سالمند نژاد ویستار (18 ماهه) به ‌طور تصادفی در دو گروه 10 تایی: 1) کنترل (C)  2) تمرین تداومی با شدت متوسط (MICT) قرار گرفتند. پروتکل تمرین تداومی شامل (8 هفته/ 5 جلسه در هر هفته) دویدن بر روی تردمیل با  شدت 70- 65%  VO2max ، سرعت 20- 18 متر بر دقیقه و با مدت 40- 25 دقیقه بود.  48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین نمونه­گیری از بافت عضله­ی دوقولو رت­ها صورت گرفت. به منظور تحلیل داده­ها از آزمون t مستقل در سطح معناداری (05/0P<) استفاده شد.  
یافته­ ها: نتایج تحقیق حاضر نشان داد که مقادیر پروتئینی beclin1 در گروه MICT نسبت به گروه کنترل افزایش معنی داری داشت (05/0P<). اما، مقادیر پروتئینی ULK1، سیسترین2 و p-AMPK  در گروه MICT نسبت به گروه کنترل تغییرات معنی داری نداشت (05/0P>).
نتیجه گیری. به نظر می­رسد، احتمالاً MICT شیوه­ی تمرینی مناسبی به منظور فعال­سازی مسیرهای اتوفاژی و متعاقباٌ بهبود عوارض ناشی از افزایش سن از جمله سارکوپنی در عضلات اسکلتی رت­های سالمند نمی­باشد.
متن کامل [PDF 429 kb]   (1232 دریافت)    
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی | موضوع مقاله: علوم پایه
دریافت: 1399/9/30 | پذیرش: 1399/10/23 | انتشار: 1399/12/10

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی می‌باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Journal of North Khorasan University of Medical Sciences

Designed & Developed by: Yektaweb