مجله دانشگاه علوم پزشکی

خلاصه : مقدمه: با توجه به اینکه استرس در دوران جنینی اثرات گوناگونی بر فرآیندهای بیولوژیکی و بخش های مختلف ساختارهای جنینی ایجاد می کند در این مقاله هدف بررسی اثرات استرس دوران جنینی بر HPA دارد و اختلالاتی را در رفتار اجتماعی و تنظیم محور در دوران بلوغ Elevated Plus-maze و Openfield ویژگی های مورفولوژیکی هیپوکامپ درنوزادی وبلوغ وتست رفتاری در محیط می باشد . روش کار: ر تهای ماده حامله نژاد ویستار به دو گروه کنترل و تجربی تقسیم شدند. نمونه های کنترل در شرایط بدون استرس نگه تحت استرس بی حرکتی قرار Restrainer داری می شدند، ولی گروه تجربی از هفته دوم بارداری هر روز به مدت 3 ساعت به وسیله انجام گرفت. مطالعات بافتی هیپوکامپ Elevated Plus Maze(EPM) و Open field (OF) گرفتند. مطالعات رفتاری با استفاده از در اولین روز تولد با دو متد رنگ آمیزی گلژی و آبی تولوئیدین انجام شد. 2 ماهگی بعمل آمد نشان داد که از نظر فعالیتهای حرکتی و شناختی و رفتار / نتایج: نتایج مطالعات رفتاری فرزندان که در سن 5 هیجانی در تعدادی از پارامترها اختلاف معنی داری وجود دارد بطوریکه در گروه تجربی میزان فعالیتهای حرکتی و شناختی کاهش و میزان اضطراب و هیجان نسبت به گروه کنترل افزایش یافته است. مطالعات بافت شناسی نشان داد که شکل یافتگی نورونهای هیپوکامپ به خصوص درناحیه پیرامیدال به دنبال استرس جنینی درگروه تجربی نسبت به گروه کنترل کمترمی باشد. مطالعات بافتی 2 ماهگی کاهش میزان رشته هایی را که بین ناحیه پیرامیدال هیپوکامپ و ژیروس دندانه ای وجود دارند را / هیپوکامپ فرزندان در 5 نشان می داد. بحث و نتیجه گیری: با مطالعه این موارد ومقایسه آنها با مراحل مختلف تکامل سلولهای عصبی می توان فرضیه به تاخیر افتادن تکامل هیپوکامپ بدنبال استرس دوره جنینی را مطرح نمود که احتمالا ناشی از تغییرات ایجاد شده در نوروترانسمیترهای موثر در تکامل سلولهای عصبی و کاهش میلینه شدن سلولهای عصبی و تغییرات ایجاد شده در میزان گلوکوکورتیکوئیدها می باشد که در تنظیم تکثیر نورونی و نیز رفتارهای هیجانی و جستجو گری موثر می باشند .