Ethics code: IR.UM.REC.1398.090
Bolandghamat S, Behnam-Rassouli M, Mahdavi-Shahri N, Moghimi A. Effects of Citicoline and Atorvastatin Administration on the Regenerative Capacity of the Distal Segment of the Transected Sciatic Nerve in Conditions of Delayed Nerve Repair. North Khorasan University of Medical Sciences 2023; 15 (3) :1-10
URL:
http://journal.nkums.ac.ir/article-1-2818-fa.html
بلندقامت سمیرا، بهنام رسولی مرتضی، مهدوی شهری ناصر، مقیمی علی. بررسی اثرات تجویز سیتیکولین و آتورواستاتین بر ظرفیت ترمیمی بخش دیستال عصب سیاتیک قطعشده در شرایط ترمیم عصب با تأخیر. مجله دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی. 1402; 15 (3) :1-10
URL: http://journal.nkums.ac.ir/article-1-2818-fa.html
1- دکترای علوم جانوری (فیزیولوژی جانوری)، گروه زیستشناسی، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد، ایران
2- استاد، گروه زیستشناسی، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد، ایران ، behnam@um.ac.ir
3- استاد، گروه زیستشناسی، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد، ایران
چکيده: (1251 مشاهده)
مقدمه: کاهش عملکرد اندام پس از ترمیم تأخیری عصب، نیاز به مداخلات دارویی را برجسته میکند. به این منظور، بسیاری از داروها پس از آسیب عصبی تجویز شده است؛ اما نتایج عملکردی آنها هنوز رضایتبخش نیست. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثرات تجویز سیتیکولین و آتورواستاتین، در طول دوره تأخیر در ترمیم عصب، بر ظرفیت بازسازی انتهای دیستال عصب سیاتیک قطعشده انجام شد.
روش کار: عصب سیاتیک موشهای صحرایی نر (250 تا 300 گرم) قطع شد و حیوانات سیتیکولین (5= mg/kg, n200)، آتورواستاتین (5= mg/kg, n5)، سیتیکولین + آتورواستاتین و حلال داروها (گروههای کنترل 1 و 2، 5=n) را بهصورت داخل صفاقی بهمدت 1 ماه دریافت کردند. در گروه شم (5=n)، عصب فقط آشکار شد. بعد از یک ماه، عصب قطعشده با یک آلوگرافت ترمیم شد. چهارده هفته بعد از ترمیم عصب، ارزیابیهای ریختسنجی و میکروسکوپ الکترونی بر روی عصب انجام شد.
یافتهها: در پژوهش حاضر، بهبود شاخصهای ساختاری (قطر فیبر، قطر آکسون و ضخامت میلین و...) و فراساختاری (درجه تخریب میلین) بخش دیستال عصب در گروههای سیتیکولین و آتورواستاتین در مقایسه با گروههای کنترل مشاهده شد (01/0>P)؛ همچنین، شاخصهای ساختاری و فراساختاری عصب در گروه سیتیکولین + آتورواستاتین بهتر از هریک از گروههای سیتیکولین و آتورواستاتین بود.
نتیجهگیری: نتایج این پژوهش نشان داد که تجویز سیتیکولین و آتورواستاتین منجر به حفظ ظرفیت بازسازی بخش عصب دیستال عصب در شرایط تأخیر در ترمیم عصب می شود.
نوع مطالعه:
مقاله پژوهشی |
موضوع مقاله:
علوم پایه دریافت: 1402/1/15 | پذیرش: 1402/5/21 | انتشار: 1402/7/10