دوره 16، شماره 2 - ( تابستان 1403 )                   جلد 16 شماره 2 صفحات 9-1 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Jodeiry Zaer S, Aghamaali M, Mokhtarzadeh A, Baradaran B. Role of MicroRNAs in the Diagnosis and Treatment of Glioblastoma. North Khorasan University of Medical Sciences 2024; 16 (2) :1-9
URL: http://journal.nkums.ac.ir/article-1-2989-fa.html
جدیری زایر شیدا، آقا معالی محمود رضا، مختارزاده احد، برادران بهزاد. نقش میکروRNAها در تشخیص و درمان گلیوبلاستوما. مجله دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی. 1403; 16 (2) :1-9

URL: http://journal.nkums.ac.ir/article-1-2989-fa.html


1- دانشجوی دکتری بیوشیمی، گروه زیست‌شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
2- دانشیار بیوشیمی، گروه زیست‌شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
3- استادیار بیوتکنولوژی دارویی، مرکز تحقیقات ایمونولوژی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران ، ahad.mokhtarzadeh@gmail.com
4- استاد ایمونولوژی پزشکی، مرکز تحقیقات ایمونولوژی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران
چکيده:   (854 مشاهده)
مقدمه: میکروRNAها از طریق کنترل بیان ژن‌های مختلف، تنظیم‌کننده‌های اصلی بسیاری از فرایندهای بیولوژیکی، مانند تکثیر سلولی و آپوپتوز به‌ شمار می‌آیند؛ بنابراین، تغییر بیان میکروRNAها نقش مهمی در در بروز بیماری‌های مختلف از جمله سرطان ایفا می‌کند. گلیوبلاستوما مولتی‌فرم تهاجمی‌ترین تومور سیستم عصبی مرکزی است که با وجود پیشرفت در انواع روش‌های درمانی، هنوز پیش‌آگهی آن ضعیف است. علاوه بر این، گلیوبلاستوما نوعی بیماری چندعاملی با ویژگی هتروژنیسیته است که همین ویژگی دلیل اصلی مقاومت آن به درمان‌های رایج است. شناسایی میکروRNAها و تعیین کاهش یا افزایش بیان آن‌ها در گلیوبلاستوما می‌تواند یک روش تشخیصی سریع و کم‌تهاجم و یک روش درمانی امیدوارکننده در نظر گرفته شود. بیان خوشه ژنی miR-143/145 در گلیوبلاستوما کاهش می‌یابد. مطالعات انجام‌شده در زمینه گلیوبلاستوما نیز حاکی از آن است که کاهش سطح بیان خوشه ژنی miR 143/145 با پیش‌آگهی ضعیف در بیماران همراه است. پژوهش‌ها حاکی از آن است که افزایش هر دو میکروRNA سبب کاهش تکثیر و تهاجم سلول‌های گلیوبلاستوما می‌شود.
روش کار: در این پژوهش از پایگاههای منابع علمی Google Scholar، PubMed و Scopus با واژههای کلیدی MicroRNA، Glioblastoma، miR-143 و miR-145 بدون محدوده زمانی و با عملگرهای منطقی NOT، OR و AND جستجو انجام شد.
یافته‌ها: بر اساس مقالات پژوهشی خلاصهای از نقش miR 143/145 در گلیوبلاستوما ارائه شد.
نتیجه‌گیری: این مطالعه مروری نشان داد که میکروRNAها در بسیاری از مسیرهای سیگنالینگ سلولی دخیل در تومورزایی و پیشرفت گلیوبلاستوما، از جمله تکثیر، تمایز، مرگ برنامه‌ریزی‌شده سلول، متاستاز، رگ‌زایی و مقاومت دارویی شرکت می‌کنند. ازاین‌رو، می‌توان میکروRNAها را به‌عنوان بیومارکرهای تشخیصی و درمانی در گلیوبلاستوما به‌ کار برد.
متن کامل [PDF 1895 kb]   (336 دریافت)    
نوع مطالعه: مقالات مروری | موضوع مقاله: علوم پایه
دریافت: 1402/11/17 | پذیرش: 1402/11/24 | انتشار: 1403/4/9

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی می‌باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Journal of North Khorasan University of Medical Sciences

Designed & Developed by: Yektaweb