مجله دانشگاه علوم پزشکی

چکیده زمینه و هدف: محرومیتهای محیطی مکرر کودکان ساکن شیرخوارگاه را در معرض تاخیر تکاملی قرار می دهد. هدف مطالعه حاضر تعیین تاثیر بسته تحریک تکاملی بر تکامل حرکتی ظریف شیرخواران ساکن شیرخوارگاه بود. مواد و روش کار: در این کارآزمایی بالینی در شیرخوارگاه علی اصغر(ع) مشهد، بسته تحریک تکامل مورد آزمون قرار گرفت. 50 کودک 12-1 ماهه دارای شرایط ورود به مطالعه، به تصادف در گروه مداخله (25کودک) و کنترل(25کودک) جای گرفتند. سپس بسته تحریک تکاملی برای گروه مداخله، سه بار در هفته، به مدت 8 هفته ( 24 جلسه دو ساعته) اجرا شد. سن تکامل حرکتی قیل از مداخله، 6 هفته و 8 هفته بعد از مداخله توسط ابزار دنور2 ارزیابی شد، داده های حاصل با استفاده از آزمون تی مستقل، من ویتنی و آزمون اندازه های تکراری تحلیل شد. یافته ها: نمونه پژوهش حاضر میانگین سنی(62/14±64/20) هفته داشتند که از تعدادکل 32 % دختر و68 % پسر بودند. سن تکامل ظریف قبل از مداخله در گروه مداخله (2/14± 5/23) و گروه کنترل (7/17 ± 1/21) بود (05/0p>). بعد از 6 هفته اجرای بسته تحریک تکاملی، این متغیر در گروه مداخله (9/14± 3/33) نسبت به گروه کنترل (4/14 ± 3/23) افزایش معنی داری نشان داد(008/0p=)، دو هفته بعد از آن نیز (هفته 8 مداخله) سن حرکتی ظریف در گروه مداخله(4/13 ±8/35) نسبت به گروه کنترل(4/13 ± 9/24) تفاوت آماری معنی داری نشان داد(001/0P<). نتیجه گیری: تاثیر بسته تحریک تکاملی بر سن تکامل حرکتی ظریف شیرخواران بعد از 6 هفته مداخله قابل شناسایی بود و این اثرات 2 هفته بعد (هفته 8 مداخله) نیز تایید شدند.