مجله دانشگاه علوم پزشکی

زمینه و هدف: یکی از عواملی موثر بر عملکرد و کارایی درمانگران بار ذهنی کار می باشد، نوروفیدبک مدالیته جدید درمانی در بهبود و افزایش کارایی افراد سالم می باشد. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر نوروفیدبک بر بار ذهنی کار در کاردرمانگران می باشد.

مواد و روش کار: این مطالعه به صورت طرح تجربی با پیش آزمون- پس آزمون، گروه ساختگی- گروه آزمایش و حجم نمونه، 22 نفر از کاردرمانگران انجام شد. افراد پس از ورود به مطالعه به صورت تصادفی در یکی از دو گروه نوروفیدبک واقعی و پلاسیبو ( نوروفیدبک غیر واقعی) قرار گرفتند. تعداد جلسات هر دو گروه 12 جلسه بود. میزان بار ذهنی کار درمانگران قبل و بعد از مداخله توسط شاخص بار کاری ذهنی ناسا (NASA-TLX) سنجیده شد.

یافته ها: مقایسه درصد بهبودی (میزان تغییرات) دو گروه نشان داد که در گروه نوروفیدبک دو خرده مقیاس، نیاز ذهنی و نمره نا امیدی تفاوت بیشتر از 15 % نسبت به گروه پلاسیبو دارد که معنی داری بالینی را نشان داد. همچنین نتایج حاصل از اندازه اثر در گروه نوروفیدبک نشان داد که اندازه اثر در خرده مقیاس نیاز ذهنی بزرگ و در خرده مقیاس نا امیدی و نیاز زمانی متوسط و در بقیه خرده مقیاس ها کوچک می باشد. همچنین نتایج حاصل از اندازه اثر در گروه پلاسیبو نشان داد که میزان اثر در تمام خرده مقیاس ها کوچک می باشد.

نتیجه گیری: نوروفیدبک در کاهش بار ذهنی کار می تواند موثر باشد و نتایج درمانی آن ناشی از تلقین نمی باشد.