دوره 9، شماره 4 - ( زمستان 96 1396 )
جلد 9 شماره 4 صفحات 90-83 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Yazdani E, Soleimanpouromran M. The Relationship between Communication Skills and Quality of Teaching in University Lecturers from the Viewpoint of Medical Students. North Khorasan University of Medical Sciences 2018; 9 (4) :83-90
URL: http://journal.nkums.ac.ir/article-1-1317-fa.html
URL: http://journal.nkums.ac.ir/article-1-1317-fa.html
یزدانی عفت، سلیمان پور عمران محبوبه. رابطه بین مهارت های ارتباطی با کیفیت تدریس اساتید دانشگاه از دیدگاه دانشجویان علوم پزشکی. مجله دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی. 1396; 9 (4) :83-90
1- کارشناس ارشد، گروه مدیریت آموزشی، واحد بجنورد، دانشگاه آزاد اسلامی، بجنورد، ایران
2- استادیار، گروه مدیریت آموزشی، واحد بجنورد، دانشگاه آزاد اسلامی، بجنورد، ایران ،m.pouromran@gmail.com
2- استادیار، گروه مدیریت آموزشی، واحد بجنورد، دانشگاه آزاد اسلامی، بجنورد، ایران ،
چکيده: (5400 مشاهده)
مقدمه: با توجه به اهمیت برقراری ارتباط در مدیریت اثربخش کلاس درس، پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین مهارت های ارتباطی اساتید دانشگاه با کیفیت تدریس آنان از دیدگاه دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی اجرا گردید.
روش کار: پژوهش حاضر توصیفی-پیمایشی می باشد که با ابزار پرسشنامه و با روش همبستگی انجام شد. جامعه آماری کلیه دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی در سال تحصیلی 94- 1395 به تعداد 1280 بودند که مطابق کوکران 370 نفر به شیوه تصادفی طبقه ای نسبتی انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه ی مهارتهای ارتباطی بارتون جی. ای (1990) و کیفیت تدریس سراج (2003) بود که روایی محتوایی آن تائید و پایایی آنها با ضریب آلفای کرونباخ 859/0 و 912/0 محاسبه گردید. داده های تحقیق با همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه توسط نرم افزار 20 spss تحلیل شدند.
یافته ها: نتایج نشان دادند که رگرسیون پیش بینی کیفیت تدریس با توجه به مولفه های مهارتهای ارتباطی معنی دار است(0.000p< و 16.321F=). متغیر مهارتهای ارتباطی در زمینه مولفه بازخورد با ضریب بتای استاندارد 309/0 می تواند به طور مثبت و معنی داری کیفیت تدریس را پیش بینی کند. مقدار R2 نشان می دهد 152/0 از واریانس کیفیت تدریس قابل تبیین است. مهارت کلامی و مهارت بازخورد با مقادیر همبستگی به ترتیب 451/0 ، 312/0بازخورد بیشترین تاثیر را بر کیفیت تدریس و خودافشایی با 177/0 رابطه معکوس دارد.
نتیجه گیری: اساتید با تقویت مهارت های کلامی و بازخورد می توانند کیفیت تدریس خود را ترقی بخشند. مهارت های ارتباطی بویژه بازخورد، عامل مهمی در افزایش اثربخشی تدریس محسوب می شود.
روش کار: پژوهش حاضر توصیفی-پیمایشی می باشد که با ابزار پرسشنامه و با روش همبستگی انجام شد. جامعه آماری کلیه دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی در سال تحصیلی 94- 1395 به تعداد 1280 بودند که مطابق کوکران 370 نفر به شیوه تصادفی طبقه ای نسبتی انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه ی مهارتهای ارتباطی بارتون جی. ای (1990) و کیفیت تدریس سراج (2003) بود که روایی محتوایی آن تائید و پایایی آنها با ضریب آلفای کرونباخ 859/0 و 912/0 محاسبه گردید. داده های تحقیق با همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه توسط نرم افزار 20 spss تحلیل شدند.
یافته ها: نتایج نشان دادند که رگرسیون پیش بینی کیفیت تدریس با توجه به مولفه های مهارتهای ارتباطی معنی دار است(0.000p< و 16.321F=). متغیر مهارتهای ارتباطی در زمینه مولفه بازخورد با ضریب بتای استاندارد 309/0 می تواند به طور مثبت و معنی داری کیفیت تدریس را پیش بینی کند. مقدار R2 نشان می دهد 152/0 از واریانس کیفیت تدریس قابل تبیین است. مهارت کلامی و مهارت بازخورد با مقادیر همبستگی به ترتیب 451/0 ، 312/0بازخورد بیشترین تاثیر را بر کیفیت تدریس و خودافشایی با 177/0 رابطه معکوس دارد.
نتیجه گیری: اساتید با تقویت مهارت های کلامی و بازخورد می توانند کیفیت تدریس خود را ترقی بخشند. مهارت های ارتباطی بویژه بازخورد، عامل مهمی در افزایش اثربخشی تدریس محسوب می شود.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی |
موضوع مقاله:
علوم پایه
دریافت: 1396/12/27 | پذیرش: 1396/12/27 | انتشار: 1396/12/27
دریافت: 1396/12/27 | پذیرش: 1396/12/27 | انتشار: 1396/12/27
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
