مجله دانشگاه علوم پزشکی

چکیده زمینه و هدف: سرطان پستان شایع ترین سرطان در زنان و دومین علت مرگ ناشی از سرطان پس از سرطان ریه می باشد. میزان بقا شاخص مهمی جهت ارزیابی تاثیرات روش‌های درمانی و تشخیصی در سرطان پستان می باشد. هدف از این مطالعه بررسی عوامل موثر بر بقای بیماران سرطان پستان می باشد. مواد و روش کار: این پژوهش از نوع مطالعات همگروهی تاریخی است. طی سال‌های 1385 تا 1388 تعداد345 زن مبتلا به سرطان پستان برای درمان به بیمارستان شهید فیاض بخش تهران مراجعه نمودندکه نمونه مطالعه را تشکیل می دهند. بیماران تا اردیبهشت ماه سال 1391 مورد پیگیری قرار گرفته و آخرین وضعیت آنان از لحاظ مرگ یا متاستاز ثبت گردید. برای تحلیل داده‌ها از مدلکاکس استفاده گردید.اجرای مدل وتحلیل داده‌ها در نرم‌افزارR انجام شد. یافته‌ها: در این مطالعه میانگین سن بیماران 9/49 سال با انحراف معیار 01/11 بود. میانه زمان بقا برابر 3/43 ماه بدست آمد. دو متغیر تعداد گره‌های لنفاوی درگیر بین سه تا ده (001/0P=) و درجه بدخیمی تومور (026/0P=) به عنوان عوامل پیش‌آگهی دهنده بیماری سرطان پستان شناخته شدند. متغیرهای سن، گیرنده استروژن، گیرنده پروستروژن و HER2 معنی‌دار نبودند. میزان خطر مرگ در بیماران با درجه بدخیمی سوم 32/1 HR=( با فاصله اطمینان 95%(69/1و 03/1)) برابر بیماران با درجه بدخیمی دوم می باشد. همچنین میزان خطر مرگ در بیماران با گره‌های لنفاوی درگیر بین 3 تا 10، 36/2HR= برابر بیمارانی با تعداد گره‌های لنفاوی درگیر صفر می باشد (با فاصله اطمینان 95%(97/3 و 46/1)) نتیجه گیری: با توجه به تشخیص بیماری در مراحل پیشرفته در نتیجه مراجعه بیماران در مراحل پیشرفته بیماری، بایستی لزوم آموزش به زنان ایرانی در جهت شناسایی سرطان پستان در مراحل اولیه بیماری توسط مراکز بهداشتی با جدیت دنبال شود.