دوره 11، شماره 4 - ( زمستان 1398 )
جلد 11 شماره 4 صفحات 49-43 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.QUMS.REC. 1395.146
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Alizadeh A, Kayalha H, Heyrat B, Rastak S, Sofiabadi M. Comparison Hemodynamic Effects of Midazolam and Dexmedetomidine as a Premedication in Patients Undergoing Upper Limb Surgeries: A Double-blind Intervention. North Khorasan University of Medical Sciences 2020; 11 (4) :43-49
URL: http://journal.nkums.ac.ir/article-1-1968-fa.html
URL: http://journal.nkums.ac.ir/article-1-1968-fa.html
علیزاده علی، کیالها حمید، حیرت بیژن، رستاک شهرام، صوفی آبادی محمد. مقایسه اثرات همودینامیک پیش داروهای دکسمتومدین و میدازولام در بیماران تحت عمل جراحی اندام فوقانی- مداخله دو سو کور. مجله دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی. 1398; 11 (4) :43-49
علی علیزاده1 
، حمید کیالها1 ، بیژن حیرت2 ، شهرام رستاک3 ، محمد صوفی آبادی* 4
، حمید کیالها1 ، بیژن حیرت2 ، شهرام رستاک3 ، محمد صوفی آبادی* 4
1- دانشیار بیهوشی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی قزوین، قزوین، ایران
2- استادیار بیهوشی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی قزوین، قزوین، ایران
3- کارشناس ارشد بیهوشی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی قزوین، قزوین، ایران
4- دانشیار فیزیولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی قزوین، قزوین، ایران ، mohasofi@yahoo.com
2- استادیار بیهوشی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی قزوین، قزوین، ایران
3- کارشناس ارشد بیهوشی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی قزوین، قزوین، ایران
4- دانشیار فیزیولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی قزوین، قزوین، ایران ، mohasofi@yahoo.com
چکيده: (2742 مشاهده)
مقدمه: پیش داروها جزو مداخلات جدایی ناپذیر بیهوشی عمومی می باشندکه دارای عوارض هم هستند. هدف از انجام پژوهش حاضر مقایسه اثرات همودینامیک دکسمتومدین و میدازولام به عنوان پیش دارو به هنگام القا بیهوشی و لرز بعد از عمل در بیماران کاندید اعمال جراحی انتخابی اندام فوقانی بود.
روش کار: 60 بیمار کاندید عمل جراحی انتخابی اندام فوقانی مراجعه کننده به بیمارستان شهید رجایی قزوین وارد مطالعه حاضر که از نوع کارآزمایی بالینی دو سوکور بود، شدند. بیماران به صورت تصادفی به 2 گروه:1. میدازولام و 2. دکسمدتومدین تقسیم شدند .
فشارخون متوسط MBP، فشارخون سیستولی SBP و دیاستولی DBP، تعداد ضربان PR و میزان اشباع اکسیژن شریانی 2SPO، در زمانهای بدو ورود، قبل از اینداکشن، 1، 5، 10، دقیقه پس از انتوباسیون، پس از خارج کردن لوله تراشه و در ریکاوری و نیز لرزش بعد از عمل جراحی در تمامی بیماران بررسی و ثبت شد. دادهها پس از جمع آوری با استفاده از آزمونهای آماری کای اسکوار، آنووا و سنجش مکرر GLM توسط نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. سطح معنی داری کمتر از 05/0 در نظر گرفته شد.
یافته ها: در تمامی زمانهای مورد بررسی، میانگین 2SPO در گروه دکسمدتومدین به طور معنی داری بیشتر از گروه میدازولام بود که در ده دقیقه بعداز انتوباسیون اهمیت داشت 001/0 > P میانگین فشارخون متوسط، فشارخون سیستولیک و دیاستولیک و ضربان قلب در گروه میدازولام بیشتر از گروه دکسمدتومدین بود. میزان لرز بعد از عمل در گروه دکسمدتومدین به طور معنی داری از گروه میدازولام کمتر بود 001/0 > P.
نتیجه گیری: نتایج نشان داد که داروی دکسمدتومدین کنترل همودینامیک بهتری را در بیهوشی فراهم ساخته و میزان لرز بعد از عمل را نیز کاهش میدهد
روش کار: 60 بیمار کاندید عمل جراحی انتخابی اندام فوقانی مراجعه کننده به بیمارستان شهید رجایی قزوین وارد مطالعه حاضر که از نوع کارآزمایی بالینی دو سوکور بود، شدند. بیماران به صورت تصادفی به 2 گروه:1. میدازولام و 2. دکسمدتومدین تقسیم شدند .
فشارخون متوسط MBP، فشارخون سیستولی SBP و دیاستولی DBP، تعداد ضربان PR و میزان اشباع اکسیژن شریانی 2SPO، در زمانهای بدو ورود، قبل از اینداکشن، 1، 5، 10، دقیقه پس از انتوباسیون، پس از خارج کردن لوله تراشه و در ریکاوری و نیز لرزش بعد از عمل جراحی در تمامی بیماران بررسی و ثبت شد. دادهها پس از جمع آوری با استفاده از آزمونهای آماری کای اسکوار، آنووا و سنجش مکرر GLM توسط نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. سطح معنی داری کمتر از 05/0 در نظر گرفته شد.
یافته ها: در تمامی زمانهای مورد بررسی، میانگین 2SPO در گروه دکسمدتومدین به طور معنی داری بیشتر از گروه میدازولام بود که در ده دقیقه بعداز انتوباسیون اهمیت داشت 001/0 > P میانگین فشارخون متوسط، فشارخون سیستولیک و دیاستولیک و ضربان قلب در گروه میدازولام بیشتر از گروه دکسمدتومدین بود. میزان لرز بعد از عمل در گروه دکسمدتومدین به طور معنی داری از گروه میدازولام کمتر بود 001/0 > P.
نتیجه گیری: نتایج نشان داد که داروی دکسمدتومدین کنترل همودینامیک بهتری را در بیهوشی فراهم ساخته و میزان لرز بعد از عمل را نیز کاهش میدهد
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی |
موضوع مقاله:
علوم پایه
دریافت: 1398/4/30 | پذیرش: 1399/1/8 | انتشار: 1399/1/25
دریافت: 1398/4/30 | پذیرش: 1399/1/8 | انتشار: 1399/1/25
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
