دوره 11، شماره 4 - ( زمستان 1398 )                   جلد 11 شماره 4 صفحات 82-76 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Mohaddes Hakkak Z, Asghari Ebrahim Abad M J, Aaghamohammadian Sharbaf H R, Mohaddes Hakkak H R. The Effectiveness of Group Therapy Based on Quality of Life on Resilience of Women with Opioid Use Disorder. North Khorasan University of Medical Sciences 2020; 11 (4) :76-82
URL: http://journal.nkums.ac.ir/article-1-1973-fa.html
محدث حکاک زهرا، اصغری ابراهیم آباد محمدجواد، آقا محمدیان شعرباف حمیدرضا، محدث حکاک حمیدرضا. اثربخشی گروه درمانی مبتنی بر کیفیت زندگی بر تاب آوری زنان مبتلا به اختلال مصرف مواد افیونی. مجله دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی. 1398; 11 (4) :76-82

URL: http://journal.nkums.ac.ir/article-1-1973-fa.html


1- دانشجوی دکترا، گروه روانشناسی بالینی و سلامت، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
2- استادیار، گروه روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران ، mjasghari@gmail.com
3- استاد ،گروه روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
4- استادیار، گروه آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت، دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی، بجنورد، ایران
چکيده:   (3237 مشاهده)
مقدمه: امروزه مصرف موادومشکلات ناشی از آن یکی از معضلات جهانی است که علاوه برمردان، زنان نیز درگیرآن شده اند، نبود ویژگی تابآوری میتواند احتمال مصرف را درموقعیت های پراسترس زندگی بالا ببرد. ازطرفی کیفیت زندگی وتاب آوری رابطه مثبت ومعنادار دارند؛ بنابراین، هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی گروه درمانی مبتنی برکیفیت زندگی برتاب آوری زنان دارای اختلال مصرف مواد افیونی است.
روشکار: پژوهش ازنوع شبه آزمایشی با پیش آزمونپس آزمون وگروه کنترل است ،26 نفر از زنان مبتلا به اختلال مصرف مواد به شیوه نمونه گیری دردسترس هدفمند انتخاب شدند و به طور تصادفی در دوگروه آزمایش وکنترل قرارگرفتند. ابتدا برای هردوگروه، پرسشنامه تابآوری کانرودیویدسون، اجرا شد، سپس 10 جلسه گروهدرمانی مبتنی برکیفیت زندگی برای گروه آزمایش، برگزارشده و گروه کنترل به همین تعداد، درمانهای روتین مرکز را دریافت نمودند، نهایتاً، از هردوگروه پس آزمون به عمل آمد. درطول اجرا 4 نفر از پژوهش خارج شده و نتایج حاصل از 22 نفر با نرمافزار آماری 16 SPSS تجزیه و تحلیل شد.
یافته ها: میانگین سنی آزمودنی های پژوهش 32/29 با انحراف استاندارد 70/3 است. همچنین بیشتر افراد پژوهش متأهل5/54% و دارای تحصیلات بین سیکل تا لیسانس بودند. آزمون t مستقل، در سطح معنیداری 05/0 نشان داد تاب آوری گروه آزمایش به طور معناداری از گروه کنترل، بالاتر بود. این درحالی است که تفاوت معناداری بین نمرات تاب آوری آنها در پیش آزمون وجود نداشت.
نتیجه گیری: گروه درمانی مبتنی بر کیفیت زندگی سبب افزایش تاب آوری زنان دارای اختلال مصرف مواد میشود. افراد معتاد هنگام تجربه عوامل استرس زا، مستعد مصرف مواد میشوند، افزایش تاب آوری در این افراد میتواند توانایی مقاومت دربرابر استرس را بالا برده و احتمال لغزش را کاهش دهد
متن کامل [PDF 1460 kb]   (1534 دریافت)    
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی | موضوع مقاله: علوم پایه
دریافت: 1398/6/24 | پذیرش: 1398/11/7 | انتشار: 1399/1/25

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی می‌باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Journal of North Khorasan University of Medical Sciences

Designed & Developed by: Yektaweb