دوره 12، شماره 1 - ( بهار 1399 )                   جلد 12 شماره 1 صفحات 39-34 | برگشت به فهرست نسخه ها

Ethics code: IR.NKUMS.REC.1396.42


XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Sepehr P, Lashkardoost H, Naimi Ghasabiyan N, Rezapour S, Tebaki B. Assessment of Posture and the Impact of Technical Interventions on Its Improvement in Petrochemical Staff in 2018. North Khorasan University of Medical Sciences 2020; 12 (1) :34-39
URL: http://journal.nkums.ac.ir/article-1-2008-fa.html
سپهر پروین، لشکردوست حسین، نعیمی قصابیان نیره، رضاپور شکوفه، تباکی بجستانی بتول. بررسی پوسچر بدنی و تأثیر مداخلات فنی بر بهبود آن در کارکنان پتروشیمی در سال 1397. مجله دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی. 1399; 12 (1) :34-39

URL: http://journal.nkums.ac.ir/article-1-2008-fa.html


1- دانشجوی دکتری مهندسی بهداشت حرفهای و ایمنی کار، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران ، parvin_sepehr@yahoo.com
2- کارشناس ارشد، گروه آمار و اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی، بجنورد، ایران
3- کارشناس ارشد، گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی، بجنورد، ایران
4- دانشجوی کارشناسی بهداشت حرفهای، گروه مهندسی بهداشت حرفهای، خراسان شمالی، بجنورد، ایران
چکيده:   (2355 مشاهده)
مقدمه: کی از عوامل مهم و گسترده که منجر به غیبت ناشی از کار میگردد اختلالات اسکلتی عضلانی در محیطهای کاری میباشد در این مطالعه به بررسی ارزیابی پوسچر های بدنی و بهبود ایستگاههای کاری در صنعت پتروشیمی پرداخته شده است.
روش کار: این مطالعه به صورت مداخلهای در شرکت پتروشیمی صورت گرفته است با توجه به نوع کار، ارزیابی پوسچر از 2 روشQECوLUBA  استفاده گردید. بررسی ابعاد انتروپومتریک کارکنان، طراحی صندلی ارگونومیک صورت گرفت سپس مجدداً ارزیابی پوسچر مورد بررسی قرار گرفت دادهها بر اساس آزمونهای آماری تی تست زوجی و نرم افزار 19 SPSS مورد بررسی قرار گرفته است.
یافته ها: در روش QEC ، 100 درصد  مشاهدات کارگران بخش بارگیری در سطح  چهارم و 100درصد فراوانی مشاهدات در  بخش دوخت کیسه در سطح 3 اقدامات اصلاحی قرار گرفتند. ارزیابی پوسچر به روش LUBA نشان داد 50 درصد از پوسچرها در ناحیه 3 جدول اقدامات اصلاحی و 5/37 درصد پوسچرها درسطح 3 قرار گرفته است. بعد از مداخله 28 درصد فراوانی با روش QEC در سطح سوم و 72 درصد در سطح دوم قرار گرفت. LUBA نشان داد که 20 درصد از پوسچرها در ناحیه 3 از جدول اقدامات اصلاحی و 80 درصد پوسچرها در ناحیه 2 از جدول اقدام اصلاحی قرار گرفته است.
نتیجه گیری: دو روش مذکور هم خوانی مشترکی را برای ارزیابی پوسچر نشان داده است لذا میتوان نتیجه گرفت با به کارگیری مناسب از طراحی باعث بهبود پوسچر های نامناسب در محیط کار گردید و از اختلالات اسکلتی عضلانی پیشگیری نمود.
واژه‌های کلیدی: ارزیابی پوسچر، QEC، LUBA، مداخله
متن کامل [PDF 1532 kb]   (1420 دریافت)    
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی | موضوع مقاله: علوم پایه
دریافت: 1398/9/5 | پذیرش: 1399/2/17 | انتشار: 1399/4/8

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی می‌باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Journal of North Khorasan University of Medical Sciences

Designed & Developed by: Yektaweb