دوره 12، شماره 3 - ( پاییز 1399 )
جلد 12 شماره 3 صفحات 91-82 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Sahraei M, Asadi J, Khajevand Khoshli A. Compare the Effectiveness of Acceptance and Commitment Based Group Therapy and Dialectical Behavior Therapy on Cognitive Strategies of Emotional Regulation in Addicts with Antisocial Personality Disorder. North Khorasan University of Medical Sciences 2020; 12 (3) :82-91
URL: http://journal.nkums.ac.ir/article-1-2167-fa.html
URL: http://journal.nkums.ac.ir/article-1-2167-fa.html
صحرائی مهدی، اسدی جوانشیر، خواجوند خوشلی افسانه. مقایسه اثربخشی درمان گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد و رفتار درمانی دیالکتیک بر راهبردهای شناختی تنظیم هیجان در معتادان دارای اختلال شخصیت ضد اجتماعی. مجله دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی. 1399; 12 (3) :82-91
1- گروه روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد گرگان، گرگان، ایران
2- گروه روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد گرگان، گرگان، ایران ،ardeshir.asadi@yahoo.com
2- گروه روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد گرگان، گرگان، ایران ،
چکيده: (3347 مشاهده)
مقدمه: درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و رفتار درمانی دیالکتیک از مدلهای نوین موج سوم مبتنی بر رویکرد شناختی رفتاری هستند. این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی این دو مدل درمانی بر راهبردهای شناختی تنظیم هیجان معتادان دارای اختلال شخصیت ضد اجتماعی انجام گرفت.
روش کار: نوع روش تحقیق پژوهش حاضر شبه آزمایشی نوع کاربست بالینی توام باپیش آزمون–پس آزمون می باشد. جامعه آماری شامل کلیه افراد مقیم در مرکز نگهداری معتادان ماده 16 شهرستان بجنورد می باشند. آزمودنی ها با روش نمونه گیری هدفمند و بر اساس پرسشنامه چند محوری بالینی میلون MCMI-III و مصاحبه بالینی ساختار یافته بر اساس DSM-5 نسخه بالینی ( (SCID-5-PD انتخاب شدند. پس از غربالگری، آزمودنی ها در دو گروه آزمایشی و یک گروه کنترل جایگذاری شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان گارنفسکی استفاده شد. برای تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس مانکووآ و آزمون تعقیبی بونفرونی استفاده شد.
یافته ها: هر دو مدل درمانی ACT و DBTدر بهبود راهبردهای شناختی تنظیم هیجان معتادان دارای اختلال شخصیت ضد اجتماعی موثرند و در افزایش نمره راهبردهای مثبت شناختی تنظیم هیجان (تمرکز مثبت مجدد و ارزیابی مجدد مثبت) و کاهش نمره راهبردهای منفی تنظیم شناختی هیجان (سرزنش خود، سرزنش دیگران، نشخوار فکری و فاجعه آمیز انگاری) تاثیر مثبت و معناداری داشتند(05/0>P). مدل درمانی ACTدر کاهش نمره راهبرد منفی تنظیم هیجان "پذیرش" موثرتر بود.
نتیجه گیری: هر دو مدل درمانی مورد مطالعه بر بهبود راهبردهای شناختی تنظیم هیجان معتادان دارای اختلال شخصیت ضد اجتماعی موثر می باشد.
روش کار: نوع روش تحقیق پژوهش حاضر شبه آزمایشی نوع کاربست بالینی توام باپیش آزمون–پس آزمون می باشد. جامعه آماری شامل کلیه افراد مقیم در مرکز نگهداری معتادان ماده 16 شهرستان بجنورد می باشند. آزمودنی ها با روش نمونه گیری هدفمند و بر اساس پرسشنامه چند محوری بالینی میلون MCMI-III و مصاحبه بالینی ساختار یافته بر اساس DSM-5 نسخه بالینی ( (SCID-5-PD انتخاب شدند. پس از غربالگری، آزمودنی ها در دو گروه آزمایشی و یک گروه کنترل جایگذاری شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان گارنفسکی استفاده شد. برای تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس مانکووآ و آزمون تعقیبی بونفرونی استفاده شد.
یافته ها: هر دو مدل درمانی ACT و DBTدر بهبود راهبردهای شناختی تنظیم هیجان معتادان دارای اختلال شخصیت ضد اجتماعی موثرند و در افزایش نمره راهبردهای مثبت شناختی تنظیم هیجان (تمرکز مثبت مجدد و ارزیابی مجدد مثبت) و کاهش نمره راهبردهای منفی تنظیم شناختی هیجان (سرزنش خود، سرزنش دیگران، نشخوار فکری و فاجعه آمیز انگاری) تاثیر مثبت و معناداری داشتند(05/0>P). مدل درمانی ACTدر کاهش نمره راهبرد منفی تنظیم هیجان "پذیرش" موثرتر بود.
نتیجه گیری: هر دو مدل درمانی مورد مطالعه بر بهبود راهبردهای شناختی تنظیم هیجان معتادان دارای اختلال شخصیت ضد اجتماعی موثر می باشد.
واژه‌های کلیدی: درمان مبتنی یر پذیرش و تعهد، رفتار درمانی دیالکتیک، راهبردهای شناختی تنظیم هیجان، اختلال شخصیت ضد اجتماعی، اعتیاد
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی |
موضوع مقاله:
علوم پایه
دریافت: 1399/5/20 | پذیرش: 1399/8/12 | انتشار: 1399/10/10
دریافت: 1399/5/20 | پذیرش: 1399/8/12 | انتشار: 1399/10/10
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
