مجله دانشگاه علوم پزشکی

چکیده زمینه و هدف: کیفیت زندگی می‌تواند به عنوان شاخص کیفیت مراقبتهای بهداشتی بوده و جزئی از برنامه درمان بیماری محسوب شود. تعیین این شاخص در بیماری دیابت نوع 2 که یک بیماری مزمن و شایع است، اطلاعات مفیدی را در اختیار دست اندرکاران امور سلامت و درمان قرار می‌دهد. مواد و روش کار: این پژوهش یک مطالعه توصیفی – تحلیلی از نوع مقطعی است که کیفیت زندگی در مبتلایان به دیابت نوع 2 را در استان چهارمحال و بختیاری تعیین نموده است. حجم نمونه مورد نظر به تعداد 254 نفر و به صورت تصادفی دو مرحله‌ی انتخاب شد. داده‌ها با پرسشنامه‌ای که روایی و پایایی قابل قبولی داشت جمع آوری و با نرم افزار STATA9 و استفاده از آزمون تی مستقل، مجذور کای، آنالیز واریانس و رگرسیون خطی چندگانه تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: میانگین و انحراف معیار نمره کلی کیفیت زندگی در این مطالعه21/18± 8/122 از 184 بود. 6/27 درصد افراد کیفیت زندگی مطلوب، 3/67 درصد کیفیت زندگی نسبتاً مطلوب و 1/5 درصد دارای کیفیت زندگی نامطلوب داشتند. رضایت از بیمه درمانی، سابقه بستری در بیمارستان به علت دیابت، ابتلای بیشتر از ده سال به دیابت، کنترل پرفشاری خون، عوارض میکرو و ماکرو واسکولار دیابت، تاری دید و اختلال خواب، مهمترین تعیین کننده‌های کیفیت زندگی در افراد دیابتیک می‌باشند. نتیجه گیری: با توجه به شناخت دقیق کیفیت زندگی و تعیین کننده‌های آن در بیماران دیابتیک، زمینه برای مداخله سیاستگزاران، برنامه ریزان، پژوهشگران، پزشکان و پرستاران در فرایندهای کاری مربوطه فراهم گردیده است