مجله دانشگاه علوم پزشکی

چکیده زمینه و هدف: افسردگی از جمله اختلالاتی است که پرسنل درمانی به علت مواجهه با استرس هایی نظیر مرگ و میر بیماران در خطر بروز آن می باشند و منجر به اختلال در عملکرد شغلی، روابط اجتماعی و بین فردی می شود. با توجه به اهمیت مسأله افسردگی و کارآمدی کارکنان بیمارستان، این مطالعه به مقایسه میزان افسردگی در کارکنان بخش اعصاب و روان با کارکنان سایر بخش های بیمارستان امام رضا(ع) شهرستان بجنورد پرداخت. مواد و روش کار: جامعه آماری را کارکنان شاغل در بخش های مختلف بیمارستان امام رضا بجنورد بجز بخش اداری و درمانگاه تخصصی تشکیل می دهند که به روش سرشماری 126 نفر را مورد بررسی قرار دادیم .ابزار پژوهش شامل پرسشنامه افسردگی بک بود که روایی و پایایی آن به تأیید رسیده بود.داده ها پس از ورود به نرم افزار آماری SPSS با استفاده از آزمون آماری تحلیل واریانس یک راهه مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد. یافته‌ها: آزمون آماری تحلیل واریانس یک راهه نشان داد در سطح معنی داری 95% بین نمره افسردگی در بخش های مختلف تفاوت معنی داری مشاهده نشد.93از کل افراد مورد مطالعه نفر یعنی 8/73 درصد دارای افسردگی جزیی، 18 نفر یعنی 3/14 درصد دارای افسردگی خفیف، 9 نفر یعنی 1/7 درصد دارای افسردگی متوسط و 6 نفر یعنی 8/4 درصد دارای افسردگی شدید بودند. نمره کل افسردگی با ساعات کاری و ساعات شیفت شب ارتباط معناداری نشان نداد. نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان داد بین کارکنان بخش های مختلف از نظر افسردگی تفاوت معنی داری وجود نداشت.