دوره ۱۶، شماره ۳ - ( پاییز ۱۴۰۳ )
جلد ۱۶ شماره ۳ صفحات ۱۱۸-۱۰۹ |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.SSRI.REC.1400.1168
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Movahed S, Bashiri J, Pourrazi H, Poozesh Jadidi R. The effect of aerobic exercise and food restriction on the expression of alpha-synuclein and sirtuin-1 proteins in the brain tissue of parkinson rats model. North Khorasan University of Medical Sciences 2024; 16 (3) :109-118
URL: http://journal.nkums.ac.ir/article-1-3068-fa.html
URL: http://journal.nkums.ac.ir/article-1-3068-fa.html
موحد سیما، بشیری جبار، پوررضی حسن، پوزش جدیدی رقیه. تأثیر تمرین هوازی و محدودیت غذایی بر بیان پروتئین‌های آلفا-سینوکلئین و سیرتوئین-۱ در بافت مغزی موش‌های صحرایی مدل پارکینسونی. مجله دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی. ۱۴۰۳; ۱۶ (۳) :۱۰۹-۱۱۸
سیما موحد۱ 
، جبار بشیری*۲ ، حسن پوررضی۳ ، رقیه پوزش جدیدی۴
، جبار بشیری*۲ ، حسن پوررضی۳ ، رقیه پوزش جدیدی۴
۱- دانشجوی دکترای فیزیولوژی ورزشی، گروه تربیت‌بدنی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران
۲- دانشیار فیزیولوژی ورزشی، گروه تربیت‌بدنی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران ،bashiri.jabbar@iaut.ac.ir
۳- استادیار فیزیولوژی ورزشی، گروه تربیت‌بدنی و علوم ورزشی، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه بین‌المللی امام خمینی
۴- استادیار، گروه تربیت‌بدنی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران
۲- دانشیار فیزیولوژی ورزشی، گروه تربیت‌بدنی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران ،
۳- استادیار فیزیولوژی ورزشی، گروه تربیت‌بدنی و علوم ورزشی، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه بین‌المللی امام خمینی
۴- استادیار، گروه تربیت‌بدنی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران
چکيده: (۷۴۰ مشاهده)
مقدمه: پروتئین‌های آلفا-سینوکلئین و سیرتوئین-1 از نظر ژنتیکی و آسیب‌شناسی عصبی با بیماری پارکینسون مرتبط هستند. هدف از این پژوهش بررسی 12 هفته تمرین هوازی و محدودیت غذایی بر بیان پروتئین‌های آلفاسینوکلئین و سیرتوئین-1در بافت مغزی موش‌های صحرایی پارکینسونی شده بود.
روش کار: در مطالعه تجربی حاضر، 40 سر موش صحرایی نر سفید نژاد ویستار به‌طور تصادفی در 5 گروه 8 سری شامل: کنترل سالم، کنترل پارکینسون، پارکینسونی تمرین، پارکینسونی محدودیت غذایی و پارکینسونی تمرین+محدودیت غذایی تقسیم شدند. برنامه تمرین شامل 3 ماه و هفته‌ای 5 جلسه تمرین با شدت 75-80 درصد اکسیژن مصرفی بود. با توجه به محدودیت غذایی، میزان مصرف غذایی روزانه هر رت 11 گرم تعیین شد. میزان بیان پروتئین‌های آلفاسینوکلئین و سیرتوئین-1 توسط روش وسترن بلات به‌دست آمد. داده‌ها با استفاده از آنالیز واریانس دوطرفه و آزمون توکی با نرم افزار SPSS25 تجزیه و تحلیل شد.
یافته‌ها: میزان آلفاسینوکلئین و سیرتوئین-1 در موش‌های سالم و پارکینسونی باهم اختلاف معنادار داشتند. میزان بیان آلفاسینوکلئین در گروه محدودیت غذایی+تمرین هوازی نسبت به گروه کنترل پارکینسون (001/0=P) کاهش معنادار داشت. همچنین، در گروه تمرین هوازی+محدودیت غذایی افزایش معنادار سیرتوئین-1 نسبت به گروه کنترل پارکینسون مشاهده شد (001/0=P).
نتیجه‌گیری: سه ماه فعالیت هوازی تأثیر مثبتی در افزایش سیرتوئین-1 و کاهش آلفاسینوکلئین در هیپوکامپ دارد، در حالی‌که ورزش همراه با محدودیت غذایی اثر بیشتری بر روی بیان این دو پروتئین دارد. بنابراین، تمرین‌هوازی و محدودیت غذایی متوسط به‌عنوان یک روش پیشنهادی در درمان بیماران مبتلا به پارکینسون همراه با مداخلات دارویی توصیه می‌شود.
روش کار: در مطالعه تجربی حاضر، 40 سر موش صحرایی نر سفید نژاد ویستار به‌طور تصادفی در 5 گروه 8 سری شامل: کنترل سالم، کنترل پارکینسون، پارکینسونی تمرین، پارکینسونی محدودیت غذایی و پارکینسونی تمرین+محدودیت غذایی تقسیم شدند. برنامه تمرین شامل 3 ماه و هفته‌ای 5 جلسه تمرین با شدت 75-80 درصد اکسیژن مصرفی بود. با توجه به محدودیت غذایی، میزان مصرف غذایی روزانه هر رت 11 گرم تعیین شد. میزان بیان پروتئین‌های آلفاسینوکلئین و سیرتوئین-1 توسط روش وسترن بلات به‌دست آمد. داده‌ها با استفاده از آنالیز واریانس دوطرفه و آزمون توکی با نرم افزار SPSS25 تجزیه و تحلیل شد.
یافته‌ها: میزان آلفاسینوکلئین و سیرتوئین-1 در موش‌های سالم و پارکینسونی باهم اختلاف معنادار داشتند. میزان بیان آلفاسینوکلئین در گروه محدودیت غذایی+تمرین هوازی نسبت به گروه کنترل پارکینسون (001/0=P) کاهش معنادار داشت. همچنین، در گروه تمرین هوازی+محدودیت غذایی افزایش معنادار سیرتوئین-1 نسبت به گروه کنترل پارکینسون مشاهده شد (001/0=P).
نتیجه‌گیری: سه ماه فعالیت هوازی تأثیر مثبتی در افزایش سیرتوئین-1 و کاهش آلفاسینوکلئین در هیپوکامپ دارد، در حالی‌که ورزش همراه با محدودیت غذایی اثر بیشتری بر روی بیان این دو پروتئین دارد. بنابراین، تمرین‌هوازی و محدودیت غذایی متوسط به‌عنوان یک روش پیشنهادی در درمان بیماران مبتلا به پارکینسون همراه با مداخلات دارویی توصیه می‌شود.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی |
موضوع مقاله:
علوم پایه
دریافت: 1402/10/30 | پذیرش: 1403/1/28 | انتشار: 1403/7/3
دریافت: 1402/10/30 | پذیرش: 1403/1/28 | انتشار: 1403/7/3
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
