تابستان 1404 (مقالات در دست چاپ)
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.NKUMS.REC.1397.023
حمید توکلی قوچانی*1 
، محمد خرمی2 ، فائزه کاویانی3 ، دردانه اصغری4
، محمد خرمی2 ، فائزه کاویانی3 ، دردانه اصغری4
1- استادیار آموزش بهداشت و ارتقای سلامت، مرکز تحقیقات اعتیاد و علوم رفتاری، دانشگاه علوم‌پزشکی خراسان‌شمالی، بجنورد، ایران
2- دکتری روان‌شناسی، مرکز تحقیقات اعتیاد و علوم رفتاری، دانشگاه علوم‌پزشکی خراسان‌شمالی، بجنورد، ایران
3- دانشجوی دکتری روان‌شناسی، مرکز تحقیقات اعتیاد و علوم رفتاری، دانشگاه علوم‌پزشکی خراسان‌شمالی، بجنورد، ایران
4- کارشناس‌ارشد سنجش و اندازه‌گیری (روان‌سنجی)، مرکز تحقیقات اعتیاد و علوم رفتاری، دانشگاه علوم‌پزشکی خراسان‌شمالی، بجنورد، ایران
2- دکتری روان‌شناسی، مرکز تحقیقات اعتیاد و علوم رفتاری، دانشگاه علوم‌پزشکی خراسان‌شمالی، بجنورد، ایران
3- دانشجوی دکتری روان‌شناسی، مرکز تحقیقات اعتیاد و علوم رفتاری، دانشگاه علوم‌پزشکی خراسان‌شمالی، بجنورد، ایران
4- کارشناس‌ارشد سنجش و اندازه‌گیری (روان‌سنجی)، مرکز تحقیقات اعتیاد و علوم رفتاری، دانشگاه علوم‌پزشکی خراسان‌شمالی، بجنورد، ایران
چکيده: (293 مشاهده)
مقدمه: آموزش مجازی در همه‌گیری کووید 19 تغییرات گسترده در آموزش و زندگی دانش‌آموزان و خانواده‌ها ایجاد کرد. بنابراین شناخت تجربیات حاصل از آموزش مجازی برای پی بردن به مشکلات و مسائل گروه‌های مختلف تحت‌تأثیر حائز اهمیت است.
روش کار: این مطالعه با رویکرد کیفی و به روش تحلیل محتوا انجام شد. مشارکت‌کنندگان 14 نفر از مادرانی بودندکه فرزند آن‌ها در مقطع متوسطه اوّل در دوران همه‌گیری کرونا از آموزش مجازی استفاده می‌کردند. نمونه‌گیری مبتنی‌بر هدف و تا اشباع داده‌ها ادامه داشت. برای جمع‌آوری داده‌ها از مصاحبه نیمه‌ساختارمند و یادداشت‌برداری استفاده شد. مصاحبه‌ها ضبط و تایپ و تحلیل داده‌ها براساس مراحل تجزیه‌وتحلیل محتوی گرانهایم و لاندمن انجام شد.
یافته‌ها: براساس اظهارات مادران شرکت‌کننده در این مطالعه، آموزش مجازی سه حیطه «یادگیری و آموزش، حوزه فردی دانش‌آموزان این مقطع و همچنین حیطه خانواده» را تحت‌تأثیر قرار داده است. در این مقایسه هیچ کدی مبنی‌بر مزیّت و رضایت شرکت‌کنندگان از آموزش مجازی یافت نشد.
نتیجه‌گیری: براساس تجارب مادران، آموزش مجازی در دوره کووید 19 با عث ایجاد تغییرات و نیازهای خاص می‌شود. نگرش غالباً منفی درخصوص آموزش مجازی در بین مادران، چالش‌هایی را در سازگاری آن‌ها با فرزندانشان و همچنین آموزش و یادگیری آن‌ها ایجاد می‌کند؛ زیرا این مادران پس از مجازی شدن آموزش دانش‌آموزان، تجارب مثبت کمتری را ازسوی فرایند مجازی شدن آموزش دریافت کردند.
روش کار: این مطالعه با رویکرد کیفی و به روش تحلیل محتوا انجام شد. مشارکت‌کنندگان 14 نفر از مادرانی بودندکه فرزند آن‌ها در مقطع متوسطه اوّل در دوران همه‌گیری کرونا از آموزش مجازی استفاده می‌کردند. نمونه‌گیری مبتنی‌بر هدف و تا اشباع داده‌ها ادامه داشت. برای جمع‌آوری داده‌ها از مصاحبه نیمه‌ساختارمند و یادداشت‌برداری استفاده شد. مصاحبه‌ها ضبط و تایپ و تحلیل داده‌ها براساس مراحل تجزیه‌وتحلیل محتوی گرانهایم و لاندمن انجام شد.
یافته‌ها: براساس اظهارات مادران شرکت‌کننده در این مطالعه، آموزش مجازی سه حیطه «یادگیری و آموزش، حوزه فردی دانش‌آموزان این مقطع و همچنین حیطه خانواده» را تحت‌تأثیر قرار داده است. در این مقایسه هیچ کدی مبنی‌بر مزیّت و رضایت شرکت‌کنندگان از آموزش مجازی یافت نشد.
نتیجه‌گیری: براساس تجارب مادران، آموزش مجازی در دوره کووید 19 با عث ایجاد تغییرات و نیازهای خاص می‌شود. نگرش غالباً منفی درخصوص آموزش مجازی در بین مادران، چالش‌هایی را در سازگاری آن‌ها با فرزندانشان و همچنین آموزش و یادگیری آن‌ها ایجاد می‌کند؛ زیرا این مادران پس از مجازی شدن آموزش دانش‌آموزان، تجارب مثبت کمتری را ازسوی فرایند مجازی شدن آموزش دریافت کردند.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
