مجله دانشگاه علوم پزشکی

چکیده زمینه و اهداف: گیاه حرا با نام علمی Avicennia marina (Forssk.) Vierh رایج ترین گونه این گیاهان در جنگل‌های مانگرو ایران است. با توجه به وجود ترکیبات بیولوژیکی فعال و استفاده سنتی از برگ آن جهت درمان آبله و زخم‌ها، به نظر می‌رسد این گیاه دارای اثرات ضد میکروبی قابل ملاحظه‌ای باشد. هدف از این پژوهش ارزیابی اثر ضد میکروبی غلظت های مختلف برگ گیاه حرا بر سه میکروارگانیسم شاخص عامل عفونت و مسمومیت در شرایط آزمایشگاهی می‌باشد. مواد و روش کار: اثر ضد میکروبی عصاره به دو روش تمام ظرف و انتشار در آگار بر میکرو‌ارگانیسم‌های Staphylococcus aureus PTCC 1337 ، Escherichia coli PTCC 1330 و Penicillium digitatum PTCC 5251مورد ارزیابی قرار گرفت. حداقل غلطت مهارکنندگی (MIC)و حداقل غلظت کشندگی (MFC)، (MBC) با استفاده از روش رقت لوله ای تعیین گردید. یافته‌ها: همه غلظت‌های عصاره الکلی بر Staphylococcus aureusو Penicillium digitatum اثر بازدارندگی داشت. عصاره آبی در غلظت60 و80 درصد بر Staphylococcus aureus و غلظت 80 درصد بر Penicillium digitatum اثر بازدارندگی داشت. عصاره الکلی در غلظت 60 و80 درصد بر Escherichia coli موثر بود. MFC عصاره الکلی و آبی برگ گیاه حرا برای پنی‌سیلیوم mg/ml16و mg/ml64 بود. Escherichia coli بیشترین مقاومت را به عصاره‌های آبی و الکلی نشان داد. نتیجه‌گیری: عصاره الکلی در مقایسه با عصاره آبی اثر بازدارندگی بیشتر و موثرتری روی هر سه سوش میکروبی داشت. عصاره برگ گیاه حرا در شرایط in vitro دارای اثر ضدمیکروبی قابل ملاحظه ای بر روی سویه‌های مورد مطالعه داشت.