مجله دانشگاه علوم پزشکی

چکیده زمینه و هدف: انقباض ناشی از پلیمریزاسیون از علل ریزنشت لبه ای در مواد ترمیمی همرنگ دندان می باشد. یکی از راههای پیشنهادی جهت رفع این مشکل، کاربرد روش "پلیمریزاسیون هدایت شده" می باشد. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر روش "پلیمریزاسیون هدایت شده" بر میزان ریزنشت ترمیم های رزینی چسبنده محافظه کارانه (CARR= Conservative Adhesive Resin Restoration ) در دندانهای پرمولر با استفاده از دو دستگاه لایت کیور متفاوت است. مواد و روش کار: این مطالعه آزمایشگاهی بر روی 72 دندان پرمولر تازه کشیده شده فاقد پوسیدگی و ترک انجام شد. بعد از تهیه حفره در سطح اکلوزال، نمونه ها بصورت تصادفی به 12 زیر گروه 6 تایی تقسیم شده و پس از پرنمودن حفرات تهیه شده با سیستم ترمیمی کامپوزیت Z-250، عملیات نوردهی در گروه های آزمایش (نوردهی از ورای ساختمان دندان)، کنترل اول (نوردهی به روش معمول) و کنترل دوم (نوردهی با زمان افزایش یافته) توسط شدتهای بالا و پایین دو دستگاه Quartz-tungsten-halogen (QTH)و (LED) Light-emitting diode صورت گرفت. میزان ریزنشت با کمک استرئومیکروسکوپ نوری با بزرگنمایی 40 بررسی شد. نتایج حاصله با استفاده از آزمون Kruskal-wallis، Mann-whitney و رگرسیون لجستیک در سطح معنی داری 05/0 مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. یافته ها: روش "پلیمریزاسیون هدایت شده"، تاثیر معنی داری بر ریزنشت در هیچیک از گروه های مورد مطالعه نداشت. هیچیک از متغیرهای مستقل (نوع دستگاه لایت کیور، شدت دستگاه و پروتکل نوردهی ) تاثیر قابل توجهی بر میزان ریزنشت نداشتند. نتیجه گیری: در CARR، ‌نوردهی با شدت بالاتر و زمان کوتاه تر ( در طیف شدت ها و زمانهای مورد مطالعه) و صرفاً‌ از سطح اکلوزال با استفاده از هر یک از دستگاه های ‌LED یا QTH به منظور کاهش زمان کارکرد در دندانپزشکی کودکان پیشنهاد می شود.