مجله دانشگاه علوم پزشکی

زمینه و هدف: مننژیت یکی از اورژانس های مهم در طب اطفال می باشد که نوع میکروبی آن میزان مرگ و میر و عوارض نسبتا بالایی دارد، با توجه به اینکه حدود 5% مننژیت‌ها منشا میکروبی دارند، یافتن راهی که با حساسیت بالا بتواند دو نوع مننژیت را از یکدیگر تشخیص دهد دارای اهمیت می باشد. در این مطالعه سطح پروکلسیتونین به عنوان معیاری برای تشخیص مننژیت مورد بررسی قرار گرفته است. مواد و روش کار: این مطالعه به صورت مقطعی بر روی 32 کودک 2 ماهه تا 14 ساله مبتلا به مننژیت مراجعه کننده به اورژانس اطفال انجام شد. نمونه ها بر اساس یافته‌های بالینی به دو گروه مننژیت میکروبی و مننژیت غیر میکروبی تقسیم شدند. برای همه بیماران آزمایشات لازم انجام شد. 20 کودک سالم نیز به عنوان گروه کنترل انتخاب شده و پروکلسیتونین و WBC خون در آنها اندازه‌گیری شد. سپس نتایج با استفاده از نرم‌افزار 17 SPSS و آزمون های آماری من ویتنی، کای دو و تی تست در بین بیماران مقایسه گردید. یافته ها: میانگین سنی کودکان 6/42 ماه بود. از بین متغیرهای مورد بررسی سن، جنسیت، ESR، CRP و کشت CSF بین دو گروه مننژیت میکروبی و غیر میکروبی تفاوت آماری معنی داری نداشت. هیچ یک از کودکان سالم پروکلسیتونین بیشتر از ng/ml5/0 نداشتند. 80%کودکان در گروه میکروبی و 33/8% در گروه غیر میکروبی دارای پروکلسیتونین بیشتر از ng/ml2 بودند. نتیجه‌گیری: پروکلسیتونین می تواند به عنوان یک معیار کارآمد با نقطه برش ng/ml2 در افتراق افراد سالم از مبتلایان مننژیت به‌ کار رود. همچنین پروکلسیتونین بیشتر از ng/ml2 را می‌توان به عنوان نقطه برش در تشخیصی مننژیت میکروبی مشخص کرد