چکیده زمینه و هدف: لانه گزینی جنین یکی از مسائل پیچیده و قابل توجه در تکنیک های کمک باروری است. که این روند به عدم رد جنین توسط سیستم ایمنی مادربستگی دارد. مطالعات انجام شده نشان می دهد که بیومارکر sHLA-G در مراحل قبل از لانه گزینی هم در جنین و هم در محیط کشت جنین توسط سلول های تروفوبلاستی جنینی تولید می شود. این مولکول نقش مهمی در روند لانه گزینی جنین و همچنین تحمل جنین بوسیله مادر ایفاء می کند. بنظر می رسد که با متعادل کردن ساینوکاین های TH1 و TH2 در اندومتریوم ترشحی و دسیدوا در لانه گزینی موفق جنین و بدنبال ان تشکیل جفت نقش دارد براین اساس این مطالعه با هدف بررسی رابطه بین بیو مارکر محیط کشت جنین های حاصل از ICSI در مقایسه با مورفولوژی جنین انجام پزیرفته است. مواد و روش کار: نمونه های مورد استفاده، 83 محیط کشت جنین 48 و 72 ساعت بعد از ICSI می باشد. بیان پروتئینsHLA-G در محیط کشت جنین بوسیله تکنیک enzyme-linked immunosorbent assay [ELISA] و مونوکلونال انتی بادی MEM-G9 مورد ارزیابی قرار گرفت. و بیان sHLA-G را با مورفولوژی جنین بررسی کردیم. یافته ها: بین جنین های با کیفیت بالا و میزان ترشح sHLA-G ارتباط وجود دارد. تفاوت معنی داری از لحاظ اماری بین بیان این پروتئین در محیط کشت جنین های با کیفیت پائین در گروه های مختلف دیده نشد. نتیجه گیری: بنظر می رسد، با در نظر گرفتن مورفولوژی جنین ها و بررسی این پروتئین در محیط کشت انها، می توان از ان بعنوان یک مارکرغیر تهاجمی جهت انتخاب یک جنین مناسب با قدرت لانه گزینی بالا استفاده کرد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |