مجله دانشگاه علوم پزشکی

زمینه و هدف: حوادث جاده ای در ایران اولین علت بار بیماریها می باشد. رانندگی تنها به کار بردن مهارت های فنی برای کنترل وسیله نقلیه نیست بلکه وسیله ای برای نشان دادن شخصیت افراد است پرخاشگری یکی از متغیرهای مرتبط با رانندگی است و خطرات زیادی در رانندگی ایجاد می کند. بر اساس مطالعات در سطح جهان عملی ترین ابزاری که جهت سنجش رفتار رانندگی استفاده شده پرسشنامه می باشد، هدف این مطالعه بررسی روایی و پایایی نسخه فارسی پرسشنامه انتقام در رانندگی می باشد.

مواد و روش کار: پرسشنامه 15 سوالی انتقام در رانندگی به روش ترجمه باز ترجمه به فارسی ترجمه شد 3 سوال به پرسشنامه اصلاح شده اضافه گردید و توسط 400 نفر از کارکنان دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی تکمیل گردید، برای بررسی اعتبار ساختار از فاکتور آنالیز و برای بررسی پایایی از روش ترجمه باز ترجمه و ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد.

یافته ها: میانگین سنی افراد شرکت کننده 88/35 بود 301 نفر از افراد شرکت کننده مرد و 99 نفر زن بودند در آزمونPCA  2 فاکتور که 5/36% واریانس را شامل می شدند شناسایی گردید و برای این عامل ها ضریب آلفای کرونباخ بین 68/0 تا 78/0 بود. آزمون ICC برای این دو عامل و کل پرسشنامه 75/0 تا 87/0 بود. رابطه معنی دار بین نمره انتقام و سن و جنس مشاهده گردید.

نتیجه گیری: نتایج نشان می دهد که نسخه فارسی 18 سوالی DVQ معیار مناسبی برای بررسی رفتار انتقام جویانه رانندگی می باشد.

واژه های کلیدی: پرسشنامه انتقام در رانندگی، مطالعات روایی، پایایی.