دوره 13، شماره 2 - ( تابستان 1400 )
جلد 13 شماره 2 صفحات 23-16 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.UM.REC.1398.090
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Bolandghamat S, Behnam-Rassouli M, Mahdavi-Shahri N, Moghimi A. Effects of Methylprednisolone Administration on the Regenerative Capacity of the Distal Segment of the Transected Sciatic Nerve in Conditions of Delayed Nerve Repair. North Khorasan University of Medical Sciences 2021; 13 (2) :16-23
URL: http://journal.nkums.ac.ir/article-1-2353-fa.html
URL: http://journal.nkums.ac.ir/article-1-2353-fa.html
بلندقامت سمیرا، بهنام رسولی مرتضی، مهدوی شهری ناصر، مقیمی علی. بررسی اثرات تجویز متیل پردنیزولون بر ظرفیت ترمیمی بخش دیستال عصب سیاتیک قطع شده، در شرایط ترمیم عصب با تأخیر. مجله دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی. 1400; 13 (2) :16-23
سمیرا بلندقامت1 
، مرتضی بهنام رسولی*2 ، ناصر مهدوی شهری3 ، علی مقیمی3
، مرتضی بهنام رسولی*2 ، ناصر مهدوی شهری3 ، علی مقیمی3
1- دانشجوی دکترای علوم جانوری گرایش فیزیولوژی جانوری، گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد، ایران
2- استاد، گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد، ایران ،behnam@um.ac.ir
3- استاد، گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد، ایران
2- استاد، گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد، ایران ،
3- استاد، گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد، ایران
چکيده: (2241 مشاهده)
مقدمه: دارو درمانی تیماری ارزان، در دسترس و غیرتهاجمی است که می تواند در اولین ساعات بعد از آسیب عصبی مورد استفاده قرار گیرد. اگرچه استفاده از برخی از داروها پس از آسیب عصبی منجر به تسریع روند ترمیم عصب می شود، اما نتایج عملکردی آنها هنوز رضایت بخش نمی باشد. از اینرو، هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی اثرات تجویز متیل پردنیزولون بر حفظ ظرفیت ترمیمی بخش دیستال عصب قطع شده، در شرایط ترمیم عصب با تأخیر بوده است.
روش کار: عصب سیاتیک موش های صحرایی نر (300-250 گرم) قطع گردید و حیوانات متیل پردنیزولون سوکسینات (با دوز mg/kg ۲ (n=8)) و سالین (کنترل، n=8) را به صورت داخل صفاقی به مدت 1 ماه دریافت کردند. در گروه شم (n=5)، عصب فقط آشکار شد. بعد از یک ماه، عصب قطع شده با یک آلوگرافت ترمیم شد. چهارده هفته بعد از ترمیم عصب، ارزیابی های ریخت سنجی و میکروسکوپ الکترونی بر روی عصب انجام شد.
یافته‌ها: در پژوهش حاضر، میانگین مساحت سطح مقطع فیبر، قطر فیبر، قطر آکسون و ضخامت میلین در بخش دیستال عصب در گروه متیل پردنیزولون به طور معنی داری بالاتر از گروه کنترل بود (01/0 > P). همچنین اکثریت فیبرها در گروه متیل پردنیزولون دارای غلاف میلین طبیعی و هسته سلول های شوان طبیعی در میکروگراف های الکترونی بودند.
نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد در موقعیت هایی که ترمیم فوری عصب با جراحی امکان پذیر نیست، تجویز متیل پردنیزولون باعث حفظ ظرفیت رژنراسیون آکسونی بخش دیستال عصب قطع شده می شود
روش کار: عصب سیاتیک موش های صحرایی نر (300-250 گرم) قطع گردید و حیوانات متیل پردنیزولون سوکسینات (با دوز mg/kg ۲ (n=8)) و سالین (کنترل، n=8) را به صورت داخل صفاقی به مدت 1 ماه دریافت کردند. در گروه شم (n=5)، عصب فقط آشکار شد. بعد از یک ماه، عصب قطع شده با یک آلوگرافت ترمیم شد. چهارده هفته بعد از ترمیم عصب، ارزیابی های ریخت سنجی و میکروسکوپ الکترونی بر روی عصب انجام شد.
یافته‌ها: در پژوهش حاضر، میانگین مساحت سطح مقطع فیبر، قطر فیبر، قطر آکسون و ضخامت میلین در بخش دیستال عصب در گروه متیل پردنیزولون به طور معنی داری بالاتر از گروه کنترل بود (01/0 > P). همچنین اکثریت فیبرها در گروه متیل پردنیزولون دارای غلاف میلین طبیعی و هسته سلول های شوان طبیعی در میکروگراف های الکترونی بودند.
نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد در موقعیت هایی که ترمیم فوری عصب با جراحی امکان پذیر نیست، تجویز متیل پردنیزولون باعث حفظ ظرفیت رژنراسیون آکسونی بخش دیستال عصب قطع شده می شود
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی |
موضوع مقاله:
علوم پایه
دریافت: 1399/10/20 | پذیرش: 1399/12/23 | انتشار: 1400/6/23
دریافت: 1399/10/20 | پذیرش: 1399/12/23 | انتشار: 1400/6/23
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
