دوره 14، شماره 1 - ( بهار 1401 )
جلد 14 شماره 1 صفحات 52-45 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.HSU.REC.1400.005
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Shahrabadi H, Haghighi A H, Askari R, AsadiShekaari M. The Effect of Eight Weeks of High-Intensity Interval Training on Cardiac PARP-1 Gene Expression in Methamphetamine-Dependent Male Rats. North Khorasan University of Medical Sciences 2022; 14 (1) :45-52
URL: http://journal.nkums.ac.ir/article-1-2565-fa.html
URL: http://journal.nkums.ac.ir/article-1-2565-fa.html
شهرآبادی هادی، حقیقی امیرحسین، عسکری رویا، اسدی شکاری مجید. تأثیر هشت هفته تمرین تناوبی با شدت بالا بر بیان ژن 1-PARP قلبی در موش‌های صحرایی نر وابسته به متامفتامین. مجله دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی. 1401; 14 (1) :45-52
هادی شهرآبادی1 
، امیرحسین حقیقی 2، رویا عسکری3 ، مجید اسدی شکاری4
، امیرحسین حقیقی 2، رویا عسکری3 ، مجید اسدی شکاری4
1- دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزشی، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه حکیم سبزواری، سبزوار، ایران
2- استاد فیزیولوژی ورزشی، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه حکیم سبزواری، سبزوار، ایران ، ah.haghighi@hsu.ac.ir
3- دانشیار فیزیولوژی ورزشی، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه حکیم سبزواری، سبزوار، ایران
4- استاد بافت شناسی پزشکی، مرکز تحقیقات علوم اعصاب، پژوهشکده نوروفارماکولوژی، دانشگاه علوم پزشکی کرمان، کرمان، ایران
2- استاد فیزیولوژی ورزشی، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه حکیم سبزواری، سبزوار، ایران ، ah.haghighi@hsu.ac.ir
3- دانشیار فیزیولوژی ورزشی، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه حکیم سبزواری، سبزوار، ایران
4- استاد بافت شناسی پزشکی، مرکز تحقیقات علوم اعصاب، پژوهشکده نوروفارماکولوژی، دانشگاه علوم پزشکی کرمان، کرمان، ایران
چکيده: (905 مشاهده)
مقدمه: یکی از شاخص‌هایی که در اثر آسیب DNA و تولید رادیکال‌های آزاد دچار تغییر می‌شود، ژن 1-PARP است که در بروز التهاب، آپوپتوزیس و نکروزیس نقش مهمی دارد. هدف از مطالعه حاضر بررسی تأثیر هشت هفته تمرین تناوبی با شدت بالا بر بیان ژن 1-PARP قلبی در موش‌های صحرایی نر وابسته به متامفتامین بود.
روش کار: در یک مطالعه تجربی، موش‌های صحرایی به کمک روش تصادفی ساده در چهار گروهشم، متامفتامین، متامفتامین-کنترل و متامفتامین-تمرین تناوبی با شدت بالا قرار گرفتند. ابتدا تزریق متامفتامین به مدت 21 روز انجام شد. بعد از پایان این مرحله گروه متامفتامین-تمرین تناوبی با شدت بالا به مدت 8 هفته و 5 جلسه در هفته، تمرین تناوبی با شدت بالا را انجام دادند. در مطالعه حاضر بافت بطن چپ قلب موش‌های صحرایی برای بررسی میزان بیان ژن 1-PARP مورد استفاده قرار گرفت. داده‌ها با استفاده از نرم افزار GraphPad Prism نسخه 8 در سطح معناداری 05/0> P تجزیه و تحلیل شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که 21 روز تزریق متامفتامین باعث افزایش میزان بیان ژن 1-PARP قلبی در گروه متامفتامین در مقایسه با گروهشم می‌شود (025/0=P) و 8 هفته تمرین تناوبی با شدت بالا باعث کاهش میزان بیان این ژن در گروه متامفتامین-تمرین تناوبی با شدت بالا در مقایسه با گروه‌های متامفتامین (974/0=P) و متامفتامین-کنترل (993/0=P) نمی‌شود.
نتیجه گیری: به نظر می‌رسد که مصرف مزمن متامفتامین باعث افزایش بیان ژن 1-PARP قلبی در موش‌های صحرایی شده است و در حیطه درمانی، تمرینات تناوبی با شدت بالا قادر به کاهش بیان این ژن نیست. با توجه به اینکه در این زمینه تحقیقات کمی صورت گرفته است و مکانیسم‌های مولکولی درگیر در این مسیر به‌خوبی روشن نشده است، به پژوهشگران پیشنهاد می‌شود در این زمینه تحقیقات بیشتری انجام دهند.
روش کار: در یک مطالعه تجربی، موش‌های صحرایی به کمک روش تصادفی ساده در چهار گروهشم، متامفتامین، متامفتامین-کنترل و متامفتامین-تمرین تناوبی با شدت بالا قرار گرفتند. ابتدا تزریق متامفتامین به مدت 21 روز انجام شد. بعد از پایان این مرحله گروه متامفتامین-تمرین تناوبی با شدت بالا به مدت 8 هفته و 5 جلسه در هفته، تمرین تناوبی با شدت بالا را انجام دادند. در مطالعه حاضر بافت بطن چپ قلب موش‌های صحرایی برای بررسی میزان بیان ژن 1-PARP مورد استفاده قرار گرفت. داده‌ها با استفاده از نرم افزار GraphPad Prism نسخه 8 در سطح معناداری 05/0> P تجزیه و تحلیل شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که 21 روز تزریق متامفتامین باعث افزایش میزان بیان ژن 1-PARP قلبی در گروه متامفتامین در مقایسه با گروهشم می‌شود (025/0=P) و 8 هفته تمرین تناوبی با شدت بالا باعث کاهش میزان بیان این ژن در گروه متامفتامین-تمرین تناوبی با شدت بالا در مقایسه با گروه‌های متامفتامین (974/0=P) و متامفتامین-کنترل (993/0=P) نمی‌شود.
نتیجه گیری: به نظر می‌رسد که مصرف مزمن متامفتامین باعث افزایش بیان ژن 1-PARP قلبی در موش‌های صحرایی شده است و در حیطه درمانی، تمرینات تناوبی با شدت بالا قادر به کاهش بیان این ژن نیست. با توجه به اینکه در این زمینه تحقیقات کمی صورت گرفته است و مکانیسم‌های مولکولی درگیر در این مسیر به‌خوبی روشن نشده است، به پژوهشگران پیشنهاد می‌شود در این زمینه تحقیقات بیشتری انجام دهند.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی |
موضوع مقاله:
علوم پایه
دریافت: 1400/9/20 | پذیرش: 1401/1/15 | انتشار: 1401/3/10
دریافت: 1400/9/20 | پذیرش: 1401/1/15 | انتشار: 1401/3/10
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 | این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
