Ethics code: IR.MUMS.REC.1399.267
Gerami R, Arab F, Ghorbani J, Hajali V, Farrokhi S, Esmaeili S, et al . Investigating the Relationship between the Antibody Levels of the Novel Coronavirus (SARS-Cov2) and Demographic Parameters of the Employees of Mashhad University of Medical Sciences in the Summer of 2021. North Khorasan University of Medical Sciences 2024; 16 (2) :5-0
URL:
http://journal.nkums.ac.ir/article-1-2993-fa.html
گرامی رضا، عرب فاطمه، قربانی سید جلال، حاجعلی وحید، فرخی شیما، اسماعیلی سید علیرضا، و همکاران.. بررسی ارتباط بین سطح آنتیبادی کروناویروس جدید (SARS-Cov2) با پارامترهای دموگرافیک کارکنان دانشگاه علوم پزشکی مشهد در تابستان سال 1400. مجله دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی. 1403; 16 (2) :5-0
URL: http://journal.nkums.ac.ir/article-1-2993-fa.html
1- دپارتمان رادیولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ارتش، تهران، ایران
2- دپارتمان ژنتیک و پزشکی مولکولی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
3- مرکز تحقیقات ایمونولوژی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
4- مرکز تحقیقات علوم اعصاب، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
5- دپارتمان ژنتیک و پزشکی مولکولی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران ، sabourie@mums.ac.ir
چکيده: (38 مشاهده)
مقدمه: همهگیری کروناویروس جدید (SARS-Cov2) چالش بزرگی برای سیستمهای بهداشتی بسیاری از کشورها ایجاد کرده است. سطح آنتیبادی محافظتکننده و عوامل مستعدکننده ابتلا همچنان جزو چالشهای مطرح در استعداد ابتلای افراد، خصوصاً در محیطهای کاری است. در این مطالعه، به بررسی سطح آنتیبادیهای IgM و IgG علیه کووید-19 و ارتباط آن با یافتههای دموگرافیک در کارکنان دانشگاه علوم پزشکی مشهد پرداخته شد.
روش کار: در این مطالعه مقطعی، 758 نفر از کارکنان دانشگاه علوم پزشکی مشهد بهصورت دردسترس انتخاب شدند. دادهها با استفاده از پرسشنامه استاندارد کشوری جمعآوری و سطح آنتیبادی IgG و IgM علیه SARS-Cov2 به روش الایزا (ELISA) تعیین شد. نتایج با استفاده از آزمونهای آماری مرتبط و در سطح معناداری کمتر از 05/0 با استفاده از نرمافزار SPSS(16) ارزیابی شد.
یافتهها: از مجموع شرکتکنندگان، 386 نفر معادل 9/50 درصد مرد بودند و باقی را زنان تشکیل میدادند. آنتیبادی IgG در 138 شرکتکننده (9/18 درصد) و IgM در 41 شرکتکننده (6/5 درصد) یافت شد. شایعترین علائم در افراد با تجربه ابتلا به بیماری بهترتیب سرفه، تب، لرز، سردرد، تنگی نفس، از دست دادن بویایی، ضعف، میالژی، آرترالژی و اختلال هوشیاری بود. در میان افراد با سابقه ابتلا، استفاده از وسایل نقلیه عمومی، سابقه مسافرت و حضور مکرر در محل کار بهطور معناداری بیشتر از افراد دیگر بود. در فرایند تشخیصی، بررسی رادیولوژیک (CT-Scan)، آزمایش مولکولی ( PCR) و آزمایش آنتیبادی بهترتیب در اولویت درخواست بودند.
نتیجهگیری: توصیه میشود در هنگام همهگیریهای عفونی، به حفظ فاصله اجتماعی، آگاهیبخشی، پایش مکرر سلامت و تهویه هوا بهدقت توجه شود.
نوع مطالعه:
مقاله پژوهشی |
موضوع مقاله:
علوم پایه دریافت: 1402/9/30 | پذیرش: 1402/10/13 | انتشار: 1403/4/9