BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
URL: http://journal.nkums.ac.ir/article-1-366-fa.html
، خدیجه سر یزدی پور1 ، عبدالعزیز قرائی1 ، سعید محمدی1 ، علی جمشیدی1
چکیده سابقه و هدف: انتروبیوس ورمیکولاریس، عامل بیماری انتروبیازیس، یکی از شایع ترین انگلهای روده ای در کودکان تمامی مناطق جهان می باشد. هدف از انجام این پژوهش بررسی فراوانی آلودگی به اکسیور در مهدکودک ها و پیش دبستانی های شهرستان خاش در سال 1391 می باشد. مواد و روش کار: این پژوهش یک مطالعه توصیفی مقطعی است. نمونه گیری به صورت تصادفی و مقطعی از 907 کودک بین 1 تا 6 سال انجام شد. روش جمع آوری اطلاعات پرسشنامه بود که به همراه فرم رضایت آگاهانه در اختیار والدین قرار گرفت. نمونه ها به روش دید مستقیم روش چسب اسکاچ ( روش گراهام) مورد مطالعه قرار گرفت. جهت آنالیز اطلاعات از نرم افزار SPSS18 استفاده شد. یافته ها: بررسی ها نشان داد که فراوانی کلی آلودگی به انتروبیوس ورمیکولاریس در مراکز پیش دبستانی و مهد کودک های شهرستان خاش 1/24 درصد بود. به تفکیک جنسیت، 7/28 درصد دخترها و 5/19درصد پسرها به انتروبیوس ورمیکولاریس آلوده بودند. نتیجه گیری: یافته های این پژوهش بیانگر وجود آلودگی قابل توجه به اکسیور در میان کودکان مراکز پیش دبستانی و مهدکودک های سطح شهرستان خاش است. با توجه به نحوه انتقال آسان عفونت از یک سو و اهمیت بالای بهداشتی این بیماری به عنوان یک شاخص بهداشتی پیشنهاد می شود، ضمن آموزش و راهنمائی والدین و دست اندرکاران مراکز پیش دبستانی، دستگاههای ذیربط نیز برنامه ریزی ویژه ای در جهت شناسائی موارد مرتبط با انتقال بیماری و کاهش یا حذف عامل به عمل آورند.
دریافت: 1394/1/7 | پذیرش: 1394/1/7 | انتشار: 1394/1/7
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
