مجله دانشگاه علوم پزشکی

چکیده زمینه و هدف: سلامت معنوی ابعاد مختلف زندگی را با همدیگر هماهنگ کرده و کارکرد روانی و سازگاری را تقویت می‌کند. کیفیت زندگی می‌تواند تحت تأثیر عوامل روحی- روانی و محیط‌های شغلی قرار گیرد. این مطالعه با هدف بررسی ارتباط سلامت معنوی و کیفیت زندگی در پرستاران انجام شد. مواد و روش کار: این مطالعه مقطعی- تحلیلی بر روی 93 نفر از پرسنل پرستاری بیمارستان شهید هاشمی نژاد مشهد در سال 1390 انجام شد و پرسشنامه کیفیت زندگی SF36 و سلامت معنوی SWBS که روایی و پایایی آنها مورد تأیید قرار گرفته است توسط پرستاران تکمیل گردید. نمرات کیفیت زندگی از 100- 0 و سلامت معنوی از 120-20 محاسبه گردید. داده ها با استفاده از آزمون‌های مجذور کای، تی مستقل، دقیق فیشر، ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون چندگانه به روش قدم به قدم و رگرسیون لجستیک و بوسیله نرم افزار SPSS 15 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و سطح معنی داری در این مطالعه 05/0 در نظر گرفته شد. یافته ها : میانگین سنی افراد تحت پژوهش 2/7 ± 52/32 و سابقه کاری 9/6 ± 66/8 سال بود 8/34% را آقایان و 2/65 % را خانمها تشکیل می‌دادند. میانگین نمره کیفیت زندگی 84/17± 38/64 و سلامت معنوی 16± 3/94 بود که در دو جنس تفاوت معنی‌داری نداشتند. کیفیت زندگی و سلامت معنوی به ترتیب در 5/21 و صفر درصد افراد پایین، 2/45 و 3/61 درصد افراد متوسط و 3/33 و 7/38 درصد افراد بالا بود. رگرسیون چندگانه نشان داد که سلامت معنوی با ابعاد مختلف کیفیت زندگی ارتباط مثبت و معنی داری دارد. آزمون رگرسیون لجستیک نشان داد که با افزایش 10 درصد به نمره سلامت معنوی، نسبت شانس (OR) کیفیت زندگی خوب، 781/1 برابر خواهد بود. نتیجه گیری : سطوح بالای سلامت معنوی با ابعاد مختلف کیفیت زندگی ارتباط مثبت و معنی داری داشت