دوره 17، شماره 4 - ( زمستان 1404 )                   جلد 17 شماره 4 صفحات 20-10 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Zafarmand O, Molaei K, Salesi M. The Effect of Aerobic Exercise on Interleukin 6 and Interleukin 10 in Patients with Multiple Sclerosis: A Systematic Review and Meta-Analysis. North Khorasan University of Medical Sciences 2026; 17 (4) :10-20
URL: http://journal.nkums.ac.ir/article-1-3313-fa.html
ظفرمند امید، ملایی خدیجه، ثالثی محسن. تأثیر تمرینات هوازی بر اینترلوکین 6 و اینترلوکین 10 در بیماران مبتلابه مولتیپل اسکلروزیس: مروری نظام‌مند و فراتحلیل. مجله دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی. 1404; 17 (4) :10-20

URL: http://journal.nkums.ac.ir/article-1-3313-fa.html


1- کارشناسی ارشد فیزیولوژی ورزشی، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه یاسوج، یاسوج، ایران
2- کارشناسی ارشد فیزیولوژی ورزشی، گروه علوم ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روان‌شناسی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران ، kh.molaei2027@gmail.com
3- دانشیار، گروه علوم ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روان‌شناسی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
چکيده:   (28 مشاهده)
مقدمه: مولتیپل اسکلروزیس (MS) نوعی بیماری خودایمنی و التهابی مزمن است که ورزش، به‌ویژه تمرینات هوازی، به‌عنوان درمان تعدیل‌کننده آن مورد توجه قرار گرفته است. ازاین‌رو، هدف مطالعه حاضر مرور نظام‌مند همراه با فراتحلیل بر نتایج پژوهش‌هایی است که تأثیر تمرینات هوازی در اینترلوکین 6 و اینترلوکین 10 در آن‌ها در بیماران مبتلابه مولتیپل اسکلروزیس بررسی شدند.
روش کار: جست‌وجو در پایگاه‌های اطلاعاتی اصلی، شاملPubMed ، Web of Science، Scopus، Sid و Magiran، تا 22 بهمن 1403 (فوریه 2025) برای مطالعات تمرین هوازی در برابر گروه شاهد روی سایتوکاین‌های اینترلوکین 6 و اینترلوکین 10 صورت گرفت. تفاوت میانگین استانداردشده و فاصله اطمینان 95 درصد با استفاده از نرم‌افزار CMA2 برای تعیین اندازه اثر استفاده شد.
یافته‌ها: هفت مطالعه شامل 295 آزمونی مبتلابه مولتیپل اسکلروزیس به فراتحلیل حاضر وارد شدند. نتایج نشان می‌دهد که تمرین هوازی به کاهش غیرمعنادار IL-6 ]216/0‌P=، (178/1- تا 266/0)‌Pg/ml  456/0- = [WMDو افزایش غیرمعنادار IL-10 ]272/0‌P=، (352/0- تا 246/1) Pg/ml  447/0 = [WMDدر مقایسه با گروه شاهد در بیماران مبتلابه مولتیپل اسکلروزیس منجر شد.
نتیجه‌گیری: تمرینات هوازی می‌تواند با افزایش توان فیزیکی، موجب تنظیم و تعادل سایتوکاین‌های التهابی، ضدالتهابی و تعدیل در شاخص‌هایی شود که به کاهش IL-6 و افزایش IL-10 در بیماران مولتیپل اسکلروزیس منجر می‌شوند و متخصصان می‌توانند در کنار درمان‌های دارویی، برای این بیماران از این تمرین‌ها به‌عنوان درمان مکمل استفاده کنند.

 
متن کامل [PDF 1969 kb]   (8 دریافت)    
نوع مطالعه: مقالات مروری | موضوع مقاله: علوم پایه
دریافت: 1403/12/7 | پذیرش: 1404/2/23 | انتشار: 1404/10/11

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی می‌باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Journal of North Khorasan University of Medical Sciences

Designed & Developed by: Yektaweb