دوره 17، شماره 4 - ( زمستان 1404 )                   جلد 17 شماره 4 صفحات 38-29 | برگشت به فهرست نسخه ها

Ethics code: IR.IAU.SRB.REC.1403.001


XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Bahrami H, Gholami M, Abedi B. The Effect of Combined Training and L-arginine Supplementation on Insulin Resistance, Body Composition, and IL-6 Levels in Obese Men. North Khorasan University of Medical Sciences 2026; 17 (4) :29-38
URL: http://journal.nkums.ac.ir/article-1-3315-fa.html
بهرامی حمید، غلامی ماندانا، عابدی بهرام. تأثیر تمرین ترکیبی و مکمل یاری ال آرژنین بر مقاومت به انسولین، ترکیب بدن و سطوح IL-6 در مردان چاق. مجله دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی. 1404; 17 (4) :29-38

URL: http://journal.nkums.ac.ir/article-1-3315-fa.html


1- گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
2- گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران ، m.gholami@srbiau.ac.ir
3- گروه فیزیولوژی ورزشی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
چکيده:   (7 مشاهده)
مقدمه: باوجود تأثیرات ضدالتهابی تمرین ورزشی و مصرف ال­آرژنین، تأثیرات هم‌زمان این دو مداخله در عوامل التهابی مختلف هنوز نامشخص است. هدف از این مطالعه، تعیین تأثیر تمرین ترکیبی و مکمل­یاری ال­آرژنین در مقاومت به انسولین، ترکیب بدن و سطوح IL-6 در مردان چاق بود.
روش کار: تعداد 48 مرد چاق (میانگین شاخص توده بدنی kg.m2 34/1 ± 97/31) به‌صورت تصادفی در چهار گروه (هر گروه دوازده نفر)، شامل گروه­های تمرین، ال­آرژنین، دارونما و تمرین+ال­آرژنین، دسته‌بندی شدند. تمرین ورزشی از نوع ترکیبی و شامل فعالیت ورزشی مقاومتی و استقامتی بود که سه جلسه در هفته و به‌مدت هشت هفته اجرا شد. مصرف ال­آرژنین نیز روزانه شش گرم بود که در سه وعده دوگرمی مصرف شد. سطوح گلوکز، انسولین و IL-6 با استفاده از کیت­های اختصاصی اندازه­گیری و نتایج با نرم‌افزار آماری SPSS نسخه 24 تجزیه‌وتحلیل شد.
یافته­ها: نتایج حاضر کاهش معنادار سطوح IL-6 را در گروه تمرین در مقایسه با گروه­های دارونما (004/0=P) و ال‌آرژنین (003/0=P) و همچنین در گروه تمرین+ال­آرژنین در مقایسه با گروه­های دارونما (002/0=P) و ال­آرژنین (002/0=P) نشان داد. مقاومت به انسولین نیز در گروه­های تمرین و تمرین+ال­آرژنین در مقایسه با گروه­های دارونما و ال­آرژنین کاهش معناداری یافت (001/0>P).
نتیجه­گیری: نتایج حاضر، تأثیرات ضدالتهابی تمرین ترکیبی به‌تنهایی و همراه با مصرف ال­آرژنین را تأیید کرد. باوجوداین، مصرف مکمل ال­آرژنین به‌مدت هشت هفته، نتوانست تأثیر ضدالتهابی تمرین ترکیبی را در مردان چاق به‌صورت معناداری افزایش دهد.

 
متن کامل [PDF 1621 kb]   (2 دریافت)    
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی | موضوع مقاله: علوم پایه
دریافت: 1403/10/20 | پذیرش: 1404/2/27 | انتشار: 1404/10/11

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی می‌باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Journal of North Khorasan University of Medical Sciences

Designed & Developed by: Yektaweb