دوره 15، شماره 4 - ( زمستان 1402 )
جلد 15 شماره 4 صفحات 43-36 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.UMA.REC.1400.074
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Nabilpour M, Seifi F, Pour Rahim A. Comparison of Eight Weeks of Moderate-intensity Continuous Training (MICT) and High-intensity Intermittent Training (HIIT) with Sodium Citrate Supplementation on PGC-1α Expression. North Khorasan University of Medical Sciences 2024; 15 (4) :36-43
URL: http://journal.nkums.ac.ir/article-1-2867-fa.html
URL: http://journal.nkums.ac.ir/article-1-2867-fa.html
نبیل پور مقصود، سیفی فرناز، پوررحیم آمنه. مقایسه تأثیر هشت هفته تمرین تداومی با شدت متوسط (MICT) و تمرین تناوبی با شدت بالا (HIIT) همراه با مکمل‌دهی سیترات سدیم بر بیان PGC-1α در رت‌های نر ویستار. مجله دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی. 1402; 15 (4) :36-43
مقصود نبیل پور1 
، فرناز سیفی* 2، آمنه پوررحیم3
، فرناز سیفی* 2، آمنه پوررحیم3
1- دکتری فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روان‌شناسی، دانشگاه محقق اردبیلی
2- دانشیار گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روان‌شناسی، دانشگاه محقق اردبیلی ،f.seify@yahoo.com
3- دانشیار گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روان‌شناسی، دانشگاه محقق اردبیلی
2- دانشیار گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روان‌شناسی، دانشگاه محقق اردبیلی ،
3- دانشیار گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روان‌شناسی، دانشگاه محقق اردبیلی
چکيده: (691 مشاهده)
مقدمه: فعالیت ورزشی در افزایش بیان PGC-1α (فاکتور تنظیم کننده بیوژنز میتوکندریایی) نقش دارد. هدف از پژوهش حاضر مقایسه اثر هشت هفته تمرین تداومی با شدت متوسط و تمرین تناوبی با شدت بالا همراه با مکمل دهی سیترات سدیم بر بیان PGC-1α در رت‌های نر ویستار بود.
روش کار: تعداد 40 سر رت در پنج گروه کنترل، تمرین تداومی با شدت متوسط، تمرین تداومی با شدت متوسط+سیترات سدیم، تمرین تناوبی با شدت بالا و تمرین تناوبی با شدت بالا+سیترات سدیم قرار گرفتند. گروه تمرین تداومی 8 هفته و در هر هفته، 5 جلسه با متوسط شدت 70 درصد حداکثر سرعت دویدن، به مدت 15 تا 30 دقیقه دویدند. گروه تمرینات تناوبی با دامنه شدت 50 و 90 درصد، 12 دقیقه دویدند. گروه تمرین+ مکمل علاوه بر اجرای تمرین، روزانه، 15 میلی مول بر لیتر مکمل سیترات سدیم دریافت کردند. بیان PGC-1α با روش وسترن‌بلات در عضله نعلی اندازه‌گیری شد. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون آماری آنالیز واریانس یک‌طرفه و آزمون تعقیبی توکی انجام گرفت (05/0P≤).
یافته‌ها: بیان پروتئین PGC-1α در هر دو گروه تمرین و تمرین+مکمل نسبت به گروه کنترل افزایش یافت (001/0=P). همچنین، مکمل‌دهی سیترات سدیم توانست افزایش بیشتری در بیان PGC-1α در گروه تمرین تداومی با شدت متوسط+مکمل، در مقایسه با گروه تمرین تداومی با شدت متوسط ایجاد کند (005/0=P). بااین‌حال، گروه تناوبی با شدت بالا نسبت به گروه تداومی با شدت متوسط، بیان بیشتری از PGC-1α نشان داد (001/0=P).
نتیجه‌گیری: با وجود اثربخشی هر دو روش تمرینی، مکمل‌یاری سیترات سدیم پیش از تمرین تناوبی با شدت بالا، می‌تواند در افزایش بیان PGC-1α، اثر هم‌افزایی بیشتری داشته باشد.
روش کار: تعداد 40 سر رت در پنج گروه کنترل، تمرین تداومی با شدت متوسط، تمرین تداومی با شدت متوسط+سیترات سدیم، تمرین تناوبی با شدت بالا و تمرین تناوبی با شدت بالا+سیترات سدیم قرار گرفتند. گروه تمرین تداومی 8 هفته و در هر هفته، 5 جلسه با متوسط شدت 70 درصد حداکثر سرعت دویدن، به مدت 15 تا 30 دقیقه دویدند. گروه تمرینات تناوبی با دامنه شدت 50 و 90 درصد، 12 دقیقه دویدند. گروه تمرین+ مکمل علاوه بر اجرای تمرین، روزانه، 15 میلی مول بر لیتر مکمل سیترات سدیم دریافت کردند. بیان PGC-1α با روش وسترن‌بلات در عضله نعلی اندازه‌گیری شد. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون آماری آنالیز واریانس یک‌طرفه و آزمون تعقیبی توکی انجام گرفت (05/0P≤).
یافته‌ها: بیان پروتئین PGC-1α در هر دو گروه تمرین و تمرین+مکمل نسبت به گروه کنترل افزایش یافت (001/0=P). همچنین، مکمل‌دهی سیترات سدیم توانست افزایش بیشتری در بیان PGC-1α در گروه تمرین تداومی با شدت متوسط+مکمل، در مقایسه با گروه تمرین تداومی با شدت متوسط ایجاد کند (005/0=P). بااین‌حال، گروه تناوبی با شدت بالا نسبت به گروه تداومی با شدت متوسط، بیان بیشتری از PGC-1α نشان داد (001/0=P).
نتیجه‌گیری: با وجود اثربخشی هر دو روش تمرینی، مکمل‌یاری سیترات سدیم پیش از تمرین تناوبی با شدت بالا، می‌تواند در افزایش بیان PGC-1α، اثر هم‌افزایی بیشتری داشته باشد.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی |
موضوع مقاله:
علوم پایه
دریافت: 1402/4/27 | پذیرش: 1402/7/8 | انتشار: 1402/10/11
دریافت: 1402/4/27 | پذیرش: 1402/7/8 | انتشار: 1402/10/11
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
