دوره 15، شماره 4 - ( زمستان 1402 )
جلد 15 شماره 4 صفحات 50-44 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.NKUMS.REC.1400.012
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Nasrizadeh S, Alesheikh P, Yaghoobian B, Lotfalizadeh M, Sadoughi H. Measuring the Mean Lethal Dose (LD50) of 6 MV X-rays in Wistar Rats. North Khorasan University of Medical Sciences 2024; 15 (4) :44-50
URL: http://journal.nkums.ac.ir/article-1-2868-fa.html
URL: http://journal.nkums.ac.ir/article-1-2868-fa.html
نصری زاده سحر، آل شیخ پیمان، یعقوبیان برمک، لطفعلی زاده محمدحسن، صدوقی حمیدرضا. اندازه‌گیری میانگین دوز کشنده اشعه ایکس 6MV در موش‌های صحرایی ویستار. مجله دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی. 1402; 15 (4) :44-50
سحر نصری زاده1 
، پیمان آل شیخ2 ، برمک یعقوبیان3 ، محمدحسن لطفعلی زاده1 ، حمیدرضا صدوقی*4
، پیمان آل شیخ2 ، برمک یعقوبیان3 ، محمدحسن لطفعلی زاده1 ، حمیدرضا صدوقی*4
1- فارغ‌التحصیل دکتری دندان‌پزشکی، دانشکده دندان‌پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی، بجنورد، ایران
2- استادیار مرکز تحقیقات فراورده‌های طبیعی و گیاهان دارویی، دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی، بجنورد، ایران
3- استادیار گروه داخلی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی، بجنورد، ایران
4- استادیار گروه فیزیک پزشکی و پرتوشناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی، بجنورد، ایران ،sadoughi.hamid@gmail.com
2- استادیار مرکز تحقیقات فراورده‌های طبیعی و گیاهان دارویی، دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی، بجنورد، ایران
3- استادیار گروه داخلی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی، بجنورد، ایران
4- استادیار گروه فیزیک پزشکی و پرتوشناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی، بجنورد، ایران ،
چکيده: (1038 مشاهده)
مقدمه: خطر جهش‌های ژنتیکی و آسیب به بدن برای بیماران و کارکنانی که در معرض پرتوهای یونیزان هستند، وجود دارد. استفاده از موادی که رادیکال‌های آزاد تولیدشده را با پرتوهای یونیزان خنثی می‌کنند، یکی از راه‌های کاهش این خطر است. برای مطالعه نقش محافظت‌کننده پرتویی این ترکیبات، باید میانگین دوز کشنده‌ای را که 50 درصد از حیوانات در معرض تابش را در عرض 30 روز از بین می‌برد (LD50/30)، تعیین کرد. این مقدار مبنایی برای مطالعه نقش محافظت‌کننده پرتویی روی حیوانات است. هدف این مطالعه بررسی میزان بقا یا مرگ‌ومیر در رت‌های تحت‌تابش با دوزهای مختلف اشعه ایکس برای تعیین میانگین دوز کشنده اشعه ایکس 6MV بود.
روش کار: در این مطالعه، از 42 سر موش صحرایی ویستار نر و ماده با وزن تقریبی 10±160 گرم استفاده شد. حیوانات در حیوان‌خانه، در دمای 25 درجه سانتی‌گراد و دوره نور-تاریکی 12 ساعت نگهداری شدند و آب و غذا به‌صورت آزاد، در اختیار آن‌ها قرار می‌گرفت. حیوانات به‌طور تصادفی، به هفت گروه تقسیم شدند. شش گروه به‌ترتیب، با دوزهای 6/4 تا 6/9 گری با گام 0/1، اشعه ایکس دریافت کردند. گروه هفتم (گروه شاهد) هیچ دوز تابشی دریافت نکرد. رت‌ها به‌مدت 60 روز بررسی شدند و نتایج مرگ‌ومیر آن‌ها ثبت شد. سطح معناداری برای آزمون‌های آماری 0/05P< در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: LD50/30 برای موش‌های صحرایی ویستار با وزن 10±160 گرم و سن 16 هفته، 6/641 گری بود که با آنالیز پروبیت محاسبه شد.
نتیجه‌گیری: از این نتیجه می‌توان برای بررسی اثر محافظتی مواد طبیعی و داروهای شیمیایی در مقابل اشعه ایکس بر بدن استفاده کرد.
روش کار: در این مطالعه، از 42 سر موش صحرایی ویستار نر و ماده با وزن تقریبی 10±160 گرم استفاده شد. حیوانات در حیوان‌خانه، در دمای 25 درجه سانتی‌گراد و دوره نور-تاریکی 12 ساعت نگهداری شدند و آب و غذا به‌صورت آزاد، در اختیار آن‌ها قرار می‌گرفت. حیوانات به‌طور تصادفی، به هفت گروه تقسیم شدند. شش گروه به‌ترتیب، با دوزهای 6/4 تا 6/9 گری با گام 0/1، اشعه ایکس دریافت کردند. گروه هفتم (گروه شاهد) هیچ دوز تابشی دریافت نکرد. رت‌ها به‌مدت 60 روز بررسی شدند و نتایج مرگ‌ومیر آن‌ها ثبت شد. سطح معناداری برای آزمون‌های آماری 0/05P< در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: LD50/30 برای موش‌های صحرایی ویستار با وزن 10±160 گرم و سن 16 هفته، 6/641 گری بود که با آنالیز پروبیت محاسبه شد.
نتیجه‌گیری: از این نتیجه می‌توان برای بررسی اثر محافظتی مواد طبیعی و داروهای شیمیایی در مقابل اشعه ایکس بر بدن استفاده کرد.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی |
موضوع مقاله:
علوم پایه
دریافت: 1402/5/10 | پذیرش: 1402/7/4 | انتشار: 1402/10/11
دریافت: 1402/5/10 | پذیرش: 1402/7/4 | انتشار: 1402/10/11
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
